شوخی و جدی

از نخستین بار که عاشق شدم کلاس دوم دبستان بودم، عاشق خانم معلم ام «خانم نوری» بود. با وجودی که بیش از هفت دهه می گذرد، هنوز صدایش در گوشم است،
طرز راه رفتن اش، لبخند و اخم اش، پیراهن روسری اش، تمام حرکت هایش را درست به یاد دارم. خانم نوری الهام دهنده من در داستان «گل فروشی پروین» بود، و بسیاری دیگر از داستان های عاشقانه ام.

 . . . خدا را شکر که به کلاس دوم آمده ام. در کلاس اول خانم معلم را دوست نداشتم ، همه اش سر من داد میزد و گوشم را می کشید و تو سرم میزد، ولی در کلاس دوم خانم معلم ما خیلی خوشگل است و من او را خیلی دوست دارم .

آره ، بی رودرواسی بگم ، من یک دل نه صد دل عاشق معلمون پروین خانم شدم ، نمیدونم معیار خوشگلی چیه، ولی معیار عشق رو درک می کنم . همه اش یادش بودم ، دلم میخواست کاری بکنم که پروین خانم خوشش بیاد، دلم میخواست فقط به من نگاه کنه ، با من حرف بزنه ، از من سوال کنه گل بروشی پروین
https://ordoukhani.be/2007/05/14/%da%af%d9%84%d9%81%d8%b1%d9%88%d8%b4%db%8c-%d9%be%d8%b1%d9%88%db%8c%d9%86/