شوخی و جدی

چرا چندی واژه جاکش و… را به کار می برند؟

زمانی که واژِهای «  دزد، خائن، جانی و آدمکش» گویای پست ترین احساس کسی  نسبت به بعضی دولتمردان نیست، گوینده به این واژها « جاکس، قرمساق، دیوث و … روی می آورد. شاید بیاندیشید، این آدم ها یک مشت لات بی سواد هستند. ولی همیشه اینگونه نیست. گاهی هم اشخاص تحصیل کرده اهل اندیشه، نویسندگان و شاعران، و… اینگونه واژها را به کار می برند.
بارها دیده ام که بعضی اشخاص برای کوبیدن کسی، از خواهر، مادر، زن او هم نمی گدرند، چرا؟
برای اینکه مرد مالک زن است،  توهین به آنها زشت تر از از توهین به خود آنهاست. چه بسا قتل ها که اتفاق افتاده به خاطر این نوع ناسزا گویی ها.
در کشورهایی که آزادی بیان و نشریات است، اگر در یک روزنامه به یک شخصیت سیاسی تهمت دزدی بزنند، اگر آن نتواند ثابت کند، مجبور به پرداخت جریمه های سنگین است. اصولا نفش نشریات سیاسی افشاگری است، و خیلی از خبرنگاران در این مورد تخصص دارند. و بسیاری از دولتمردان پس از افشاگری از طرف یک نشریه، مورد بازجویی و تحقیق از طرف پلیس قرار گرفته اند، و تحت تعغیب قرار گرفته اند.
ولی در کشورهای استبدادی نویسنده افشاگرترور می شود، ویا دست کم محکوم به زندان دراز مدت، البته چندی  پس از مدتی خودکشی اش می کنند.
چندی از سیاستمداران پاشنه اشیل دارند که مادرشان آنها را در رود «ستوکس» غسل داده و رویین تن شده اند. تنها پاشته شان آسیب پذیر است.

ولی چندی در رود «ستوکس» سال ها شنا کرده اند.(آنقدر فحش شنیده اند) کاملا رویین تن شده اند که هیج تیری
(بدترین فحش ها) خراشی به بدنشان نمی آورد.
شاید این آخرین ترانه من برای سال 2019 باشد. شور بختانه سرم پر از این داستان هاست.

10 دی 1398 ــ 31 دسامبر 2019 اردوخانی ــ بلژیک