شاش خوران!
من یک گاوم، گاو نر، در گوشه ای از طویله دنیا. هرچه جلویم بریزند (خبرها را) می بلعم. گاه، یونجه، برگ و شاخه درختان.علف هرزه گندیده، گندم ، جو، گاغذ(کتاب) و …
بلعیده ام را آرام نشخوار می کنم. و به صورت مدفوع و باد معده بیرون می دهم. هوا را (با پر گویی)آلوده می کنم.
(یک انسان سالم و بالغ روزی دو لیتر می گوزد.)
( به گفته پژوهشگران، یک گاوه در بیست چهار ساعت 72 لیتر باد معده رها می کند، صدایش را نمی شنویم، ولی بیش از صد ماشین کازوییلی هوا را آلوده می کند)
گاو هایی هستند به نام، رهبر، رییس جمهور، پادشاه، وزیر، وکیل سرلشکر، سپهبد… که درنده شده اند، در تلاش اند که هر چه بیشتر کشتار کنند، بدزند، غارات کنند، بخورند، (خیانت) بکنند، … نه چشم شان، نه حرص شان، نه شکم و زیر شکم شان هرگز سیر نمی شود. و امیدورند به بهشت بروند و بیشتر بخورند و بکنند و بدهند.
گوساله هایی هستند که می خواهند شیر این گاوهای درنده بدوشند، خایه و کیرشان را می مالند، آز آن به جای شیر شاش بیرون میاید. ( اینها شاش خوران(جیره خوران) هستند.) به شاش گاو زنده اند. این گوساله و آن گاو به هم محتاج اند. زندگی این بدون آن، و آن بدون این ادامه نخواهد داشت.
13 آدر 1398 ــ 14 دسامبر 2019 ــ اردوخانی ــ بلژیک.
نگاشته شده توسط: ordoukhani | دسامبر 22, 2019
شاش خوران!
نوشته شده در منتشر نشده ها, طنز
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟