شوخی و جدی

اگر بدون تنگ نظری ومرد سالاری، و با دقت به جنبش زنان ایران بنگریم، و آن را با سایر جنبش ها و گروه های دیگر مقایسه کنیم، می بینیم که جنبش زنان با همبستگی کامل و کنار کذاشتن دشمنی های تاریخی موفقت ترین بوده است.

با نگاهی کوتاه به گروه های سیاسی-اجتماعی گوناگون می توان به اختلاف و چند دستگی آنها پی برد.
با اختلاف افتادن بین اعضای سازمان چریک های خلق، به اقلیت و اکثریت تقسیم شدند.
طرفداران نظام سلطنتی، با به وجود آمدن سلطنت طلبان افراطی، مشرطه خواهان، و چند گروه دیگر نتوانستند بین خود همبستگی ایجاد کنند.
در بین طرفدارن مرام کمونیستی در ایران( حزب توده) چند دستگی پیش آمد.
اشخاص خوش نام جبهه ملی با وجود سابقه درخشان این جبهه موفق به تشکیل یک جبهه ملی در خارج از کشور نشدند، و اکنون هرکس در گوشه ای از جهان غرب خود را تنها وارث جبهه ملی می داند. و هم اکنون کوشش می کنند آب رفته به جوی بازگردانند.

اما جنبش زنان توانسته با کنار گذاشتن دشمنی های دیرینه میان مادر شوهر و خواهر شوهر با عروس، و دست کشیدن مادر زنان از دخالت همیشگی در زندگی دختر و داماد، و ایجاد دشمنی با مادر شوهر، موفق شود. این سه گروه (مادر شوهر، خواهر شوهر و مادر زن) با خردمندی و کوشش تمام توانسته اند، سایر گروهای زنان مانند؛ جاری ها، عمه ها، خاله ها، زن عموها، زن دایی ها، دختر عموها، دختر خاله ها، دختر عمه ها، دختر دایی ها، و تمام زنان در و همسایه را به دور یک خواسته «حقوق برابر با مردان» گرد آورند.

من به عنوان یک فرد که به هیچ گروه و حزبی وابستگی ندارد، به زنان ایران شادباش می گویم، و با قلم ناتوانم تا آنجا که بتوانم از این جنبش حمایت می کنم، و امیدوارم این همبستگی تا سرنگونی نظام استبدادی ایران، و پس از آن برای همیشه ادمه یابد. این امر(نبود دشمنی بین بانوان خانواده) سبب آسایش و آرامش جان و روان ما مردان، و پیشرفت جامعه نیز خواهد شد.

دوستدار شما
13 اسفند 1389 ــ 4 مارس 2011 ــ بلژیک ــ اورایز ــ اردوخانی