سرزمین ما گلستان نوابغ است. (شاید شما هم یکی از این نوابغ باشید.) گلستانی که چندی از گلها با فروتنی سر خم می کنند، خود را از دید رهگزران کنجکاو به دور نگاه می دارند. از خود پرستی و خود بزرگ بینی به دورند، تنها باغبان پیر آنها را می یابد، و گاهی رهگذران را به تماشای آن ها دعوت می کند. منِ باغبان پیر، این چنین گلی را در گلستان ایران یافتم. و شرمنده بدون اجازه خودش، او را به شما معرفی می کنم. امیدوارم که گناه من ببخشد.
(از اینجا گوش کنید.) این گل ابوالفضل زرویی نصراباد طنزپرداز نابغه ماست که در حضور آیت الله خامنه ای با طنزی ظریف ناگفته ها را در قالب شعر بیان می کند. دریغ دانستم که ایرانیان بیرون از کشور او را نشناسند. (از اینجا گوش کنید.)
ابوالفضل اردوخانی-بروکسل
شوخی و جدی 
مرسی
By: فرشته on نوامبر 5, 2008
at 9:55 ب.ظ.
سلام دوست خوب
تصاویر زیبای تنها مسجد چوبی جهان در وبلاگ حقیر رو ببینید
خدانگهدار
By: احمد فیاض on نوامبر 6, 2008
at 12:16 ب.ظ.
سلام اقای اردوخانی محترم وگرانقدر
من به شما همچون پدر نویسندگی خودم نگاه می کنم چاپلوسی نمی کنم خدا می داند اما دقیقا بی اختیار این حس در برابر شما به من دست می دهد و به نوشتن وبهتر از بهتر نوشتن تشویق وترغیب می شوم وقتی در لیست گوگل ریدرم نام شما را می بینم گل از گلم می شکفد وبا رغبت تمام بر روی ان کلیک می کنم .
از این شعر ومراسم در برابر رهبر لذت بردم چرا که فهمیدم ولمس کردم اینجا در کنار ما در ایران هنوز ادم با دل وجرئت پیدا می شود خوب سرود وخوب حق مطلب را ادا کرد ممنون
By: جهانگرد on نوامبر 6, 2008
at 4:58 ب.ظ.
از دادن هر گونه نظر به این مطلب معذوریم.البته بین خودمون بمونه ها. دمش گرم
By: سینا on نوامبر 6, 2008
at 8:37 ب.ظ.