نگاشته شده توسط: ordoukhani | نوامبر 18, 2007
هیچ کار خدا بی دلیل نیست!
هیچ کار خدا بی دلیل نیست
باور کنید خیلی وقتها آدم (آدم یعنی من) از کارهای خدا هیچ سر در نمی آورد. برای نمونه گذاشتن باد در حبوبات مانند نخود، لوبیا ، عدس و غیره. خوردن آنها سبب شرمندگی آدم می گردد . این همه انواع باد ، از نسیم گرفته تا طوفان ها وحشتناک خانمان بر انداز وجود دارد، چه احتیاجی به باد در شکم است . شما حساب کنید اگر این حبوبات به جای باد در شکم برق تولید می کردند، چقدر از مشکلات ما آسان می شد.
در این صورت دیگر به کارخانه برق احتیاج نداشتیم تا هوا را آلوده کند. مسئله نیروگاه اتمی نداشتیم ، تا آمریکا به این بهانه برای ما شاخ و شونه بکشد. بگذریم که بهانه دیگری پیدا می کرد. اتومبیل اتوبوس و قطار و هواپیما و کشتی ها ،با مصرف بنزین و تولید دود هوا را آلوده نمی کردند.
کنار هر مسافری پریزی بود که وقتی سوار می شد ، دوشاخه ای که به خودش وصل بود در این پریز می کرد. شاگرد راننده از مسافرین محترم خواهش می کرد که آقایان و خانم ها پریز خود را وصل کنید. البته کامیون ها و کشتی ها و هواپیما های باربری با کمبود برق روبرو می شدند، که انها هم می توانستند ، پیش از حرکت از صف طولانی مسافرین برق بگیرند و باطری های خود را شارژ کنند .
هر خانواده ای که تعداد افرادش بیشتر بود ، برق اش بیشتر. لوازم خانگی همه با برق افراد خانواه کار می کردند. در زمستان بخاری ها ، در تابستان ها کولر ها از این برق استفاده می شد.
زن به زن همسایه خواهر اون شوهرت را بفرست خونه ما یه خورده برق تولید کنه تا من بتون واسه مهمون هام غذا بپزم.
ــ ای خواهر چی میگی ،این شوهر من اینقدر بی برقه که من نمی تونم باهاش یک چراغ
موشی روشن کنم .
در موقع ازدواج مهریه دخترها بستگی به تولید برق شان داشت و مردها هم به همچنین ، نه مدرک تحصیلی.
شاید ما یکی از بزگترین تولید کنندگان برق در جهان بودیم. می توانستیم به خارج هم صادر کنیم.
قیمت حبوبات «برقزا» به طور سرسام آوری بالا می رفت. عده ای احتکار می کردند. و چندی هم به طور قاچاق از چین و هند وارد می کردند. البته به مرغوبیت نوع ایرانی اش نبود. دولت در مبارزه با قاچاق برق هم عاجز می ماند.
شاید به این دلیل است که حبوبات باد دارند ، نه برق . هیچ کار خدا بی دلیل نیست.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
نوشته شده در منتشر نشده ها
شوخی و جدی 
سلام
خسته نباشی دوست من
وبلاگ زیبایی داری با مطالب زیبا
به منم سر بزن
موفق باشی
By: سلطان غم on نوامبر 18, 2007
at 10:11 ب.ظ.
پسر ، یا دختر خوب.کابوس مرگ. سلطان غم نه مرگ در انحصار تو است، نه غم.عزیزم با این نامها که برای خودت انتخاب کردی خودت را محکوم عمگینی و نا امیدی می کنی و و همپنین خوانندگان سایت خود را. بیا با هم شادی وخنده برای دیگران بیافرینیم. دوست دارت اروخانی
By: اردوخانی شوخی و جدی on نوامبر 18, 2007
at 11:17 ب.ظ.
چقدر زیبا و شفاف
آدمی فک میکنه
آدمی احساس میکنه
و شما جمله بندی
و منم توی حوض با ماهیان شنا
چه خوب شد که ما خدا داریم
حیف برای بعضی ها که بی خداند
در غیر اینصورت اصلا متوجه نیستند
که باغ سمتش کدم وریه
شاد باشید
من با پیوند با شما مشکلی ندارم
از وبلاگتون هم لذت برم
…
و در خدمت گذاری آکنده از بادی
فقط نخدید این گفتم که همونی که شما گفتید
هیچ کار خدا بی دلیل نیست
مثل من که اینجام
By: واژه فروش on نوامبر 19, 2007
at 4:02 ق.ظ.
آکنده از هر بادی
By: واژه فروش on نوامبر 19, 2007
at 4:03 ق.ظ.
سلام
من انتقاد را دوست دارم و منتقدین را محترم می شمارم
اما شما از نوع امروزی هستید که در قالب هزل هم انتقاد می کنید
پیروز باشید
از کمکتان در این اجتماع آشفته ممنونم
By: شبنم on نوامبر 19, 2007
at 5:44 ق.ظ.
سلام آقا ابوالفضل
خوبی؟ مرسی به من سر زدی. واقعا خوشحالم کردی.
داخل وبلاگتون مطالب جالبی داری (طولانی هستن اما جالب می نوییسی و من که مطالبتو تا آخر می خوانم)
داستان خیلی قشنگی برام فرستادی.
حتما در وبلاگ اگه اجازه بدی ازش استفاده می کنم.
راستی من شما رو لینگ می کنم تا بتونم بیشتر آشنا بشم
بازم پیشم بیا. تنهامون نزار.
من اپم
By: از اینجا تا...(دوقلوها) on نوامبر 19, 2007
at 6:41 ق.ظ.
سلام
چه موضوعی انتخاب کردینا
امان از دست شما و نوشته هاتون
By: فهیمه on نوامبر 19, 2007
at 9:53 ق.ظ.
سلام
چه موضوعی انتخاب کردینا
امان از دست شما و نوشته هاتون
By: فهیمه on نوامبر 19, 2007
at 9:53 ق.ظ.
سلام دوست عزیز تازه یافته
وقتی نوشته های طنزت را با جدی ات مقایسه می کنم می بینم که چه استعداد شگرفی در طنز داری اما چرا شما را به عنوان طنز نویس نمی شناسند حیف ست . امیدوارم روزی مجلات جدی در جامعه ی ما دوباره از محاق در آیند تا ما طنزها یت را آنجا بخوانیم . چه کنیم حالا مجله جدیی نیست و اصلا انگار همه چیز را قرارست تعطیل کنند همین وبلاگ را نگه می داریم و غنیمت می شماریمش.
خوشحال شدم از آمدنت . من هم شما را لینک می کنم تا امکان تبادل نظر بیشتری باشد.
راستی بعضی از سطور پست هایت ناقص افتاده و خوانده نمی شود .
موفق باشی
By: محبوبه میم on نوامبر 19, 2007
at 1:04 ب.ظ.
محبوبه میم. پاسخ ات را در سایت خودت دادم.
By: اردوخانی شوخی و جدی on نوامبر 19, 2007
at 2:05 ب.ظ.
سلام
دوست شوخ طبع من
مرا می خوانی؟
By: شبنم on نوامبر 19, 2007
at 4:08 ب.ظ.
سلام آقای اردوخانی
خوبید ؟
خوش می گذره ؟
به پرنیای فسقلی سر نمی زنید بایدم خوش بگذره
موضوع جالبی بود …
تا حالا بهش فکر نکرده بودم .
موفق و شاد باشید .
بدرود
By: پرنیا on نوامبر 19, 2007
at 6:07 ب.ظ.
بازم پرنیا اومد
….
ممون از حضورتون .. خوشحالم کردید .
…
شاید باورتون نشه من همه رومانهاو کتاب هایی که می خونمو می خوام همشونو نگه دارم و زمانی که پسرم به دنیا اومد اونم بخونه .
من هیچ وقت از کسی کتاب قرض نمی گیرم و به کسی قرض نمی دم .
همیشه عادت دارم خودم کتاب بخرم و بخونم و رو کتابم حساسم .
نوشتهای بلاگمم جایی دارم برای آینده … برای پسرم
جالبو رومانتیکه … نه ؟؟
نمی دونم زمانی که بخواد بخونه چه فکری می خواد بکنه … ولی شاید براش جالب باشه که مامانش اینطوری بوده .
شایدم جالب نباشه .
آپ کردیت خبرم کنید .
بدرود
By: پرنیا on نوامبر 19, 2007
at 6:45 ب.ظ.
سلام
دوست من
دوست داری با یک فرهیخته چون خودت آشنا شوی
شعر همسر خواهرم را آورده ام
بد نیست مطالعه بفرمایید
این متن حبوبات شما را کنار آن بگذاریم
دنیا و آخرتمان تکمیل می شود
By: شبنم on نوامبر 20, 2007
at 5:46 ق.ظ.
سلام مهربان همدل
از حضور سبزتان در بزممان صمیمانه تشکر می کنم.
ببخشید اگر کمی دیر پاسخگوی بذل توجهتان هستم اما به هر حال بر حسب وظیفه آمدم و از مطالب وبلاگتان بهره مند شدم و آن را خواندم حتی قسمت در باره نویسنده را…
جالب و پر محتوا می نویسید و جذاب اما لطفا نقصی را که در بعضی از سطور پستهایتان وجود دارد و باعث ناخوانا شدن آنها شده برطرف کنید.
آقای اردوخانی عزیز ما با مطالب جدید و نو سروده های یاران سخن به روز هستیم و منتظر عطر حضورتان.
موفق باشید.ارادتمند.هجران.مدیر وبلاگ انجمن ادبی سخن کاشان.
By: انجمن فرهنگی ادبی سخن کاشان on نوامبر 20, 2007
at 12:11 ب.ظ.
دوستان مهربان. من پاسخ شما را در سایت خودتان می دهم. این چنین بار دگر دیداری تازه کرده ایم
By: اردوخانی شوخی و جدی on نوامبر 20, 2007
at 2:06 ب.ظ.