خانها آقایون ، سلام ، درود، گود مرنینگ ، گود افتر نون،گود نایت، گود بای سر،بابا گود بای سر.
برین گم شین خارجی ها. دوهزار. پونصد ساله که دارین ما رو استثمار و استکبار و استعمال می کنین، دیگه چی میخواین از جون ما .
تمام بدبختی های ما تقصر این خارجی هاست. خبال کنین این خارجی هانیومده بودن ایران. اصلا کشوری به نام ایران رو نمی شتاختن ، ما از تاریخ گذشته امون خبری نداشتیم . با خیال راحت تو سر هم می زدیم ، همدیگه رو کور می کردیم ، همدیگه رو می خوردیم، از سرها مناره می ساختیم ، از هم می دوزدیدیم ، سر همدیگه رو کلاه می ذاشتیم ، به هم دروغ می گفتیم ، چاپلوسی می کردیم ( بین خودمون باشه حالا م همین خیلی از این کار ها رو می کنیم )
شما حساب کنین : اگه این خارجی ها نیومده بودن ایران، واکسن نبود که ما رو از وبا و حصبه ، ابله ، تیقوس و سوزاک و سفلیس و هزار مرض دیگه نمی ریم . مثل خرگوش زادو ولد می کردیم . مثل سوسک و پشه و مگس هم می مردیم . اونوقت جمعیت ما ار ده ملیون هم بیشتر نمی شد، نه هفتاد ملیون که این همه مشکلات داشته باشیم . برق نداشتیم ، مجبور نبودیم پول برق بدیم .یخچال و ماشین رخت نداشتیم . اتوبیل نداشتیم که مجبور باشیم پول بنزین و تعمیر بدیم . دولت بیچاره امو ن مجبور باشه واسه امون جاده بسازه ، الاغ گاری و درشکه بود، هوا رو هم کثیف نمی کردیم . مدرسه و دانشگاه نداشتیم .همون مکتب ها واسه هفت پشتمون بس بود. از همه مهم تر : این دمکراسی، این لولوی سر خرمن رو واسمون علم نمی کردن که هر وقت منافعشون ایجاب کنه دم از امکراسی بزنن. آزادی زن. گیرم زن آزاد باشه . اول اینکه زن باید تو خونه بمونه و تو سری بخوره و بزاد و بشوره بپزه ، ما مردها هر کاری دلمون خواست بکنیم . دو م اینکه گیرم زن آزاد باشه ، تکلیف مادر زن و خوهر زن و مادر شوهر جفت جاری ها . باهت لجه کی می گه کجه . اونوقت از خودمون نمی پرسیدیم جون من بگو ، این کون کجه .
بر پدر هرچی خارجی و دمکراسی اشون وحقوق زن و مردشون لعنت که این همه مشکلات برای ما درست کردن. حالا شیر فهم شدین که تمام بدبختی های ما تقصیر خارجی هاست.
از کتاب سلام روسپیان سلام

بیان دیدگاه