بدون شک با داستان صبر ایوب آشنا هستید، اما صبر جنتی از صبر ایوب هم بیشتر است.
جنتی شب و روز به جان امام خامنه ای دعا می کرد
دید *موحدی کرمانی جنتی را به راه، کو همی گفت ای امام خامنه ای ای اله من
تو کجایی تا شوم من چاکرت، عمامه دوزم کنم شانه سرت
ای خدای من فدایت جان من، جمله عمامه ونعلین و مال م
تو کجایی تا سرت شانه کنم، شلوار را دوزم و پای ات کنم
جامه ات شویم واتو کشم، کباب پیشت آورم ای محتشم ،
ور تو را بیماریی آید به پیش، من تو را غمخوار باشم همچو خویش
دست ِ کت بوسم بمالم پای کت، وقت خواب آید بروبم جای کت
سازم و آرم به پیشت صبح و شام،از من آوردن ز تو خوردن تمام
ای فدای تو همه خرهای من، ای به یادت هی هی و هی های من . . .
*حسینی بوشهری سوسه آمد پیش امام خامنه ای و گفت: مسلمه که این جنتی همیشه دعا گوی شماست، برای اینکه هیچ چیزی کم ندارد، هرچه دارد ازتصدق سر شماست، همه را او بگیرید ببینید باز هم دعا گوی شما هست یانه؟
امام استخر جنتی رو گرفت، جنتی بازهم شب و روز به جان امام دعا می کرد، محافظین، مستخدمین، ماشین و راننده کاخ، عصا، عمامه ، عبا، نعلین،حتا پوشاک جنتی را از گرفت. جنتی کان خیزان می رفت دعا به جان امام می کرد و امام را نفرین نمی کرد.شعر از جنتی.
ای امام ای جان وروح من، فدای ریش و پشم تو من
ای فدای اسب ها و خرهای تو، ای بسوزم چو تنباکو در پیپ تو
گر بشنید غباری بر نعلین تو، بامژگان بروفم نعلین تو
کاش می بودم فرش زیر پای تو، یا که کرسیِ زیر باسن مبارک تو
کاش می بودم جای خشتک ات، می مالیدم ، . . . و پشتک ات
امام دید جنتی با وجود اینکه هیچ چیزی ندارد و کنار درِ مجلس خبرگان میخوابد، هرچه از او گرفته بود، به ویژه پوشاک اش را به او بر گرداند. جنتی145 سال عمر کرد و همیشه دعا گوی امام ماند.
*موحدی کرمانی، رییس مجلس خبرگان، *حسینی بوشهری معاون رییس مجلس خبرگان
19 فروردین 1404 ــ 9 آوریل 2025 ــ اردوخانی ــ بلژیک
شوخی و جدی 
دیدگاه های تازه