شوخی و جدی

در خیابان شهباز، روبروی زمین فوتبال شماه 3 یک عموی اوقلی داشتیم که صاحب خرازی فروشی بود. مانند دکه غلوم شمس از پرِ مرغ تا پشم آدامیزاد تا زیر سقف در آن پیدا می شد. از مدادو قلم و کاموا و جوهر لیمو، و جغجک و سوت سوتک و توپ های لاستیکه همه نوع قیمت،از دوزار تا یک تومن، توپ بیضه مرغی، عروسک و انواع اسباب بازی. . . .عمو اوقلی اصلش ترگ قفقاز بود و سخت کمونیست، جوانانی که یک کمی سواد داشتند، عمو اوقلی یواشکی جزو هایی از مارکس لنین به آنها می داد گاهی هم نسیه. پستوی دکان پر بود از کتاب.  عمو اوقلی در همان پستو زندگی می کرد. عمو اوقلی کشتی گیر و جاهل مسلک و با معرفت با غیرت بود و فارسی را با لهجه سخت ترکی حرف می زد و احترام زن بچه مردوم مرا نگه می داشت.
یکی دو ماه پس از 28 مرداد 1332 خرازی فروشی عمو اوقلی بسته شد. سال ها بسته بود. می گفتند ساواک بی سر و صدا سر به نیست اش کرده.
خیلیل عقاب هم در همین زمین فوتبال خاکی نمایش می داد .

حسین آمهدی ( حسین بشکه) که قهوه خانه بزرگی دم دروازه دولاب سر نبش داشت، روز روشن تریاک و هرویین می فروخت.