شوخی و جدی

باز هم حسین آقا دیدم، پس از خوش و بش پرسیدم: از ایران چه خبر؟تازیگی ها کسی نیامده. گفت ما دیگه کسی رو تو ایران نداریم که بیاد، همشون اینجان. گفتم همه؟ حتی مادر زن و پدر زن و عمه و خاله و عموی پیرت و بابا ننه ات. گفت آره واس شون پناهندگی سیاسی گرفتیم. گفتم آخه اونها که سیاسی نبودن،چطور واس شون پناهندگی سیاسی گرفتی؟ گفت ای بابا آآآآآ قای اردوخانی کجای کاری، سیاست پدر و مادر نداره، اومدن پناهندگی سیاسی شون گرفتن، اینجا حقوق پناهدگی می گیرن و ازخدمات پزشکی بر خودارند و سالی یه مرتبه هم می رن ایران، حقوق باز نشستگی و اجاره خونه هاشون رو می گیرن با چند تا چمدون پسته و سبزی خشک و گَز و ، یه فالیچه بر می گردن.
یکشنبه 19 تیر1378 ــ ــ 2 ژانویه 2000 ـ اردوخانی ــ بلژیک. از کتاب خر تو خر یا جهان بینی خر نوشته خودم.