حرف نشخوار آدمیزاد است. حرف نشخوار می کنیم، پند و اندرز می دهیم. حرف های تکراری بدون اینکه چیزی به کسی بیاموزیم می زنیم، حرف زیادی می زنیم. از خودمان نمی پرسیم، این حرفی که می زنیم چه سودی برای دیگری دارد. دروغ می گوییم، وانمود (تظاهر) می کنیم. گاو (شتر، گوسپند) در روز می چرد، موقع استراحت آنچه خورده، در شکمش جمع شده، دوباره به دهان می آورد، 55 بار در دقیقه آن را می جود، و به شکمبه می فرستد. و پس از گذشتن از روده، تبدیل به کود می شود. گاو تنها یک بار علف هایی را که خورده نشخوار می کند. و نشخوار کرده دیگر گاوها را نشخوار نمی کند .اما ما سال های سال آنچه خورده یم، باره ها و بار ه ها ها نشخوار می کنم. نشخوار کرده دیگران را با کلمات قصار( ناب) نشخوار می کنیم. به ویژه زمانی که پیر می شویم. مرتب گله و چس ناله می کنیم. چندی پیش نوشتم: «از پیرو خرفت شدن نترسید، وقتی شدید خودتان هم نمی دانید» پیرو شده ام،
«می ترسم از روزی که از پیرو خرفت شدن نترسم، دایم حرف بی معنی و مفت بزنم.
اگر گاو با رها کردن 72 لیتر باد شکم، هوا را آلوده می کند، (بیشتر از تمام اتومبیل های دنیا) ولی در عوض از شیر، گوشت، پوست و روده او استفاده می کنیم. ولی ما هرچه زور بزند بیشتر از دو لیتر باد شکم رها نمی کنیم، با نشخوار کردن حرف(پا پر حرفی بیهوده گویی) دنیا را آلوده می کنیم.
دولت مردان دلیری (شجاعی) داریم، از پیرو خرفت شدن نمی ترسند، مرتب دروغ می گویند و دایم نشخوار خود، نشخوارمی کنند؟!
29 تیر 1401 20 ژوییه 2022 ــ اردوخانی بلژیک
نگاشته شده توسط: ordoukhani | ژوئیه 20, 2022
ما دولت مردان دلیر و نترسی داریم
نوشته شده در منتشر نشده ها, کوتاه گفتار
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟