شوخی و جدی

نمی دانم این دولت مردان ما از کدام سیاره می آیند؟ شاید از سیاره ای که میلیون ها سال نوری با ما فاصله دارد.
در این سیاره دولت مردان،آن لحظه نوزادی که به دنیا می آید، پسر و دختر را از هم جدا می کنند. دختر ها در سن بلوغ وظیفه شان زایمان ، بچه داری و خانه داری است، و راضی کردن احتیاج شهوانی مردها، در هر حالتی و در همه جا.

در این سیاره، دولت مردان به مردها می آموزند، زن باید فرنانبر شما باشد، شما حق دارید 4 داشته باشید، به علاوه هرچقدر هم که بخواهید صیغه ای، حقوق زن ها نصف حقوق شما، شهادت دو نفر از آنان برابر با شهادت یکی از شماست. . . . اگر به  زن ها امکان بدهید، مانند کشورهای غربی وزیر و وکیل و امیر و رییس جمهور می شوند. کوتاه: همه کاره و شما باید خانه داری و بچه داری بکنید. شما غیرت دارید، زن ناموس شماست، مانند مردان غربی نیستید، باید از ناموس تان دفاع کنید، . . . چنانچه بعضی از مردها این دستورها ی به کار نبرند، به جرم جاسوسی و دها جرم دیگر سخت مجازات می شوند.
مسابقه، فینال فوتبال زنان  ( féminine football) بین آلمان و دانمارک را در تلویزیون تماشا می کردم، سن دختران بین (کم و بیش) 18 تا 25 سال بود. لباس شان ما نند بازی کنان مرد، کفش فوتبال، جوراب تا زیر زانو، شلوار تا بالای زانو، و بلوزی آستین کوتاه ، به رنگ تیم شان بود. بیش پنجاه هزار نفر در استودیوم برای تماشای فوتبال رفته بودند. زن و مرد پیرو جوان کنار هم نسشته، چندی از خانواده ها با بچه های شان، و 2 ــ 3 پیر مرد مسن روی صندلی چرخ دار توجه مرا جلب کرد. پیش میاید در این مسابقات در مرحله نهایی در میدان شهر های بزرگ کشورهای به مرحله نهایی رسیده اند، مونیتور های بزرگ کار می گذارند تا مردم بتوانند مسابقه را تماشا کنند، و علاوه بر آن درکافه ها و خانه میلونها نفر سر گرم تماشای مسابقه هستند. این کونه مسابقه ها جشن بزرگی است که همه مردم در آن شریک اند.
مسابقه تنیس ویبلدون در مرحله نهایی بین یک دختر تونسی و کرجستانی بود. هر دو دختر با دامنی سپید و کوتاه ، و زیر آن شلواری تا بالا ران. دختر تونسی در مرحله نهایی بازنده شد. (این تنها باری بود که یک دختر از کشور مسلمان در آن شرکت می کرد) در میان طرفدارن دختر تونسی عده زیادی زن بی حجاب و مرد کنار هم نشسته بودند. دو نفر خانم با حجاب اسلامی هم بین شان بود، و چند تا بچه 10 ــ 12 ساله. و بستگان نزدیک دختر تونسی. زمانی که دختر تونسی برنده می شد، همه طرفداران او، بلند می شدند دست می زدند و شادی می کردند، حتی می رقصیدند. اطراف استادیوم مونیتو های کار گذاشته بودند که هزارن پیرو جوان، زن و مرد و بچه روی چمن نشسته بودند، با شادی می خورندو می نوشیدند، و شادی می کردند
در تظاهرات که در تونس اتفاق افتاد، مردان و زنان با حجاب و بی حجاب کنار هم شعار می دادند، هیچ کس مزاحم زنان بی حجاب نمی شد. و همچنین در الجزیره و مراکش. در تلویزیون کشورهای نامبرده مرتب زنان بی حجاب و با حجاب می بیینم.
زنان ما به دلیل رعیت حجاب نه تنها امکان شرکت در این مسابقه ها راندارند، (و بسیاری مسایقه های دیگر)
بلکه از رفتن به استادیوم ورزشی محروم هستند.
در کشوری که جوانان از روی فقر خودکشی می کنند، گرانی، گرسنگی، بی خانه مانی، بی کاری، اعتیاد، دزدی و رشوه خواری سر سام آور است، دولت مردان ما دغدغه ( نگرانی) ندارند، جز رعایت حجاب زنان، هزارن زن و مرد را به نام «گشت ارشاد» به خیابان ها می فرستند برای مبارزه با بد حجابی، به علاوه هزاران، برای شعار دادن مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرییل. اگر این نیرو صرف سازندگی می شد، ایران آباد ترین و ثروتمند ترین کشور دنیا بود.
دولت ایران توانایی  حل مشکل های اقتصادی و اجتماعی را ندارد، با سرکوب زن ها، و سالی به 12 ماه به بهانه های گوناگون مراسم غزاداری وگریه برپا می کنند،می خواهد شادی را از ملت بگیرد، غم و درد را جانشین آن کند، و با این کار افکار ملت از مشکل های اساسی منحرف سازد.
21 تیر 1401 ــ 12 ژوییه 2022 ــ اردوخانی ــ بلژیک