شوخی و جدی

من حیوان هارا دوست دارم. نه آنهایی که زیاد نعره می کشند، درس اخلاق می دهند، از فاسدترن، ذرد ترین، خیانت کار ترین، جانی ترین جانداران هستند، و چون به مال و مقامی رسیده اند، از فقر ودرد و رنج دیگران بی خبرند.
نه حیوان هایی که مرتب ناله و گله می کنند، همه را بد می دانند، خود را نمونه کامل بشریت.
نه حیوان هایی که نان را به نرخ روز می خورند، چند چهره هستند، با هر نظامی میسازند، چاپلوسی می کنند.
نه آنهایی که گفته های ناب ( قصار) دیگران را تکرار می کنند، می پندارند کشف بزرگی کرده اند، خود را خردمند و روشنفکر و فیلسوف و سیاستمدار و با فرهنگ می پندارند و سایرین را ابله.
نه حیوان هایی که به نام خدا و پیغمبر مال ملت را می زدند، در فساد غرق اند، دست به هر جنایتی می زنند، درس اخلاق و  خدا پرستی می دهند.
نه حیوان هایی که خیال می کنند چون سپید، یا زرد، سرخ و … هستند و در فلان کشور به دنیا آمده اند ، از دیگران برترند، قوم پرست و نژاد پرستند، این موجود های پست هیچ چیزی در زمان کنونی ندارند که به آن سرفراز باشند، به بزرگان درگذشته شان افتخار می کنند، مرتب از آنها دم می زنند، کمترین آگاهی به تاریخ  ملت های دیگر ندارند.
آه که من از این جانوران (آدم های) زالو صفت که نمی دانند چقدر  خود پرست و خود خواهِ و پست اند بیزارم.
16 دی 1400 ــ 6 ژانویه 2022 ــ اردوخانی ــ ّبلژیک