شوخی و جدی

شباهت من و نیروگاه اتمی بوشهر. باره ها از خودم پرسیده ام: راستی اگر من نبودم دنیا چه چیز کم داشت، و چه چیز زیاد؟
 بیش از 1500  داستان کوتا و بلند، طنز و هجو (شعرخیرسرم) و چند رمان نوشته ام. اگر من به دنیا نمی آمدم، و نمی نوشتم آیا دنیا کمبود شاعر و نویسنده داشت؟
شخصی به دیدار دوستش برای عرض تسلیت رفت و گفت: کورش مُرد، داریوش مُرد، سعدی مُرد، مولانا مُرد، ادیسون مُرد، مارکس مُرد، و صدها از مردان بزرگ مُردند. پدر تو هم که پشم تخم آنها نمی شد مُرد.
اکنون حکایت من است، اگر هر یک از چند هزار مردان بزرگ تاریخ هر گز به دنیا نمی آمدند. دنیا چه چیز کم داشت! من که پشم تخم آنها نمی شوم، جای خود دارد.
اگرتمام داستان هایم که شاید بیش از 2200 صفحه می شود را ببرم بقالی، یک مشت خرما هم به من نمی دهد. واگر شما هم نخوانده بودید، بدون شک چیزی کم نداشتید.
شاید بگویید: اگر فلان عارف، فلان فیلسوف، فلان مخترع نبود، ما بسیاری چیزها کم داشتیم.
تا شخصی یا چیزی وجود نداشته باشد، و یا ما از وجودش آگاه نباشیم، احساس کمبود آنها را نمی کنیم.
اگر هرگز زاییده نشده بودم، چه چیز دنیا زیاد داشت؟
در این عمر 80 ساله، مقدار زیادی قند،نان، برنج ، گوشت، نخود، لوبیا، عدس، باقالی میوه سبزی، مقدار زیادی خوردنی ها دیگر نوش جان فرمودم، و چند هزار لیتر نوشیدنی نوشیدم.
(حاصلش! پر کردن مستراح، رها کردن گاز بود.) علاوه بر آن چندین دست لباس، چندین جفت کفش و جوراب، چند هزار سیگار، چند هزار لیتر بنزین،  مقدار زیادی دارو، و بقیه. اگر من نبودم، بدون شک همه اینها را دنیا زیادی داشت. وتظاهرنمی کردم و ساعت ها حرف مفت ودروغ نمی گفتم و اظهار فضله نمی کردم و شما را نمی آزردم.
چه شباهت شگفت انگیزی است، بین من و نیروگاه اتمی بوشهر، که مصرف نیرویش بیشتر از تولید برقش است. علاوه بر آن هزینه چند میلیاردی، که با آن می توانستند هزارها نیروگاه آفتابی و بادی بسازند.
( کاری که مراکش بدون درآمد نفت کرد)
13 مهر 1400 ــ 5 اکتبر 2021 ــ اردوخانی ــ بلژیک