شوخی و جدی

سپاسگزاری از امام خامنه ای !؟

حضرت آیت الله خامنه ای ، نه از طرف خودم بلکه از جانب کسی که نمک نشناس است قدر شما را نمی داند که مانند آموزگاری که چند ترکه ملایم به دست بچه تنبل می زند، چرا که او را دوست دارد ونگران آینده اوست. و یا پدری که گوش پسر بازیگوش درس نخوانش را می کشد و می گوید: کره خر جای الواتی بشین سر درس و مشقت، بلکی فردا یک گهی بشی، از آینده ات نگران است. شما هم ده سال پیش (اسفند 1389 ) با آگاهی به آینده » بلای خانمان براندر امروز» و گرفتار شدن ملت به این بلای آسمانی وارد شده از چین به نام «کرونا»  «میر حسین موسوی»  را که پدران شما پسر دایی، پسر عمه هستند، خانه نشین کردید. ولی او نمک شناس است، تنها سپاسگزار نیست بلکه ننه من غریبی در میاورد که زندانی ام بد بختم بیجاره ام، و دنیا را بر ضد شما شورانده، اگر اجازه فرمایید، این بنده کمترین، از طرف آن بی چشم رو از شما سپاسگزار باشم، . و همچنین از جانب آن معظم الله پاسخ ایشان را بدهم.
میر حسین، تو از دو چشم ام حتی از فرزندانم برایم عزیز تر بودی، بدین جهت 10سال پیش تو را قرنطینه کردم. اگر نمی کردم، شاید اکنون به مرض کرونا گرفتار می شدی و به دار باقی مانند یک یاغی شتافته بودی.
خیال کن رییس جمهور می شدی، چه کاری می توانستی بیشتر، یا بهتر از حمدی نژاد  روحانی بکنی.

ای اصلاح طلب، خیر سرت کدام اصلاحات را می خواستی بکنی؟ بی کاری را کم می کردی،؟ به جای 600 نفر اعدام، 300 نفر اعدام می شدند؟ زندانی های سیاسی را آزاد می کردی؟
شمار قاچاقچیان و معتا دان را کم می کردی؟ نفت را به جای گران کردن، ارزان می کردی؟ بیمه درمانی را همه گانی می کردی،؟ جلوی خارج شدن میلیاردها دلار را می گرفتی؟ دلاز 3000 تو مان را هزار تومان می رساندی؟ و هزارن مشکل دیگر را حل می کردی؟.

فراموش کردی: در 27 بهمن 1389، 233 نفر ازاعضای مجلس درخواست اعدام تو کروبی را کردند، ولی ما به روی خودمان نیاوردیم. به خاطر تو هزارن جوان که در خیابان ها راه افتادند، یا حسین میر حسین سر دادند، چندی از آنها کشته شدند، بسیاری هم زندانی شکنجه، و بسیار فراری. ما انگشت یک دوچرخه دزد را قطع می کنیم، ولی تو را آنقدر دوست داشتیم که به خاطر این همه جوان که کشته شدند و زندانی، آنهم برای اینکه تو خدا ناکرده امروز بیرون نباشی و با بی ابرویی به مرض کرونا گرفتار نشوی خانه نشین ات کردیم. بهتر نیست که آدم (آدم یعنی میر حسین) از در سوزاک و بواسیر بمیرد تا کرنا؟

ای نمک نشناس :  نه غصه نان داری ، نه غصه آب وبرق گاز. با خیال راحت می خوری و می خوابی و طلبکار هم هستی. پول هایت هم در آمریکا ضبط نشده، دکتر و داروی ات هم مجانی است، دیگر چه مرگت است، بسیاری از زندانی ها، حتی کارگران و کرا مندان، آرزو می کند جای تو باشند. صدها نفر از شخصیت های برجسته و سینه برجسته در خارج و داخل طرفدار تو هستند. و چنانچنه رییس جمهور می شدی همه اینان دشمنان تو بودند.
ده ها بار خواندم، ولی بهتر از این نمی توانستم بنویسم که کوتاه و گویا و بدون غلط باشد.
20 فروردین 1399 ــ 7 آوریل 2020 ــ اردوخانی ــ بلژیک