شوخی و جدی

تفاوت از از بند تنبان تا آسمان!

امروز رفتم برای معاینه چشمم به بیمارستان دانشگاه لوون. پس از ورود به بیمارستان، چهار طرف یک ستون بطری ژل صد عفونی بسته شده بود. هر کس وارد می شد، دستش را ضد عفونی می کرد. در سالن انتطار به فاصله هر چهار متر (از روی کنجکاوی اندازه گرفتم) به همچنین، علاوه بر آن روی میزها هم همینگونه، و جلوی منشی ها داروی ضد عفونی دیده می شد..
به جای صندلی صفت که کون را درد میاورد، مبل نرم بود. این کافرها فکر کون بیمارن هم هستند. البته در حوزه علمیه قم هم به کون طلبه ها اهمیت می دهند.
چیزی که بیشتر توجه ام را به خود گرفت، تعداد زیاد کودکان زیر 5 ــ 6 سال، حتی چند کودک که به تازگی راه افتاده بودند که مرتب اینور و انور می دویدند. یک بخش ویژه کودکان بود، برای سرگرمی کودکان در سالن انتطار مقداری اسباب بازی بی صرو صدا هم تهیه شده بود. دو آب سرد کن در دوطرف سالن بود با لیوان یکبار مصرف.
یاد اوری می کنم: خیلی از زنان مردان بازنشسته، چند ساعت در هفته به طور رایگان در این بیمارستان کار می کنند. البته نه کار پزشک ، بله برای راهنمایی بیماران. به عنوان نمونه، احتیاج نبود که بیمار برای معرفی خودش پیش یک منشی برود، بلکه کارت شناسایی اش را در دستگاهی فرو می برد، ( مانند بانک) و فیشی بیرون میامد که رویش نوشته بود باید به کجا مراجعه کند. کسانی که رایگان کار می کنند، به این نوع بیمارن کمک می کنند.
کسانی که مایل بودند می تونستند، ماسک مجانی دریافت کنند.
در سالن انتظار ساعت 11 قهوه چای هم به هرکس که میخواست می دادند.( این همیشه نیست) این کارهم به عهده  اشخاصی بود که رایگان کار می کردند.
16 تا مونیتور بود، زمانی که نوبت شما می رسید، عکس تان با شماره فیشی که در دست داشتید، و به کدام قسمت، و کدام اتاق مراجعه کنید دیده می شد. این کار برای تلف نکردن پزشک بود.
بیشتر پزشکان در بلژیک زنان جوان هستند. برای اینکه بیشتر و بهتردرس می خوانند. و همچنین مدیران شرکت های بزرگ. رییس دانشگاه solvay université (پلی تگنیک)یک خانم 45 ساله الجزیره ای است که به گفته خودش مادر و مادر بزرگش بی سواد وخدمتکار بودند. چندی از زنان ایرانی در دانشگاهای بلژیک مقام مهمی دارند.
میان ماه (بیمارستان) ما تا ماه (بیمارستان ایران) گردون، تفاوت از بند تنبان تا آسمان است.  
21 اسفند 1398 ــ 11 مارس 2020 ــ اردوخانی ــ بلژیک