پرسشی از فرماندهان نظامی ایران!
در مواقع بحرانی، زمانی که دولتی فکر می کند که ممکن است، کشور مورد حمله هوایی دشمن قرار گیرد، فرماندهان ارشد ارتش، دور هم می نشینند، و مواظب حمله دشمن هستند.
نیروهای نطامی ایران به باور اینکه 80 نفر از سریازان آمریکایی را در عراق کشته اند، منتظر حمله هوایی آمریکا به تهران ، به ویژه جماران بودند. در اینصورت می بایستی سران قوه نظامی ایران دستگاه های رادار را کنترل می کردند. ولی اینگونه نبود
رییس ستاد ارتش در مرخصی بود، بقیه هم در خانه های شان. رهبر هیچ گونه خبری از اوضاع نداشت، یک درجه دار، یا افسر بی تجربه پشت دستگاه رادار نشسته بود، و با دیدن یک هواپیما به خیالش هواپیما بمب افکن آمریکا است، دو موشک به طرف هواپیمای اوکراینی پرتاب کرد. و به خیالش، با سرنگون کردن هواپیمای بمب افکن آمریکایی از او سپاسگزاری می شود، و یک روزه به درجات بالا می رسد، جایزه رفتن به مکه را هم می گیرد، یکی از خیابا ن ها هم به نام او می شود، رادیو، تلویزیون و روزنامه با او مصاحبه می کنند، و حتی افتخار دست بوسی امام هم نصیب او می شود، و…
یکی نیست از فرماندهان ارتش بپرسد، شما که می دانستید کشته شدن80 سرباز دروغ است، پس امکان حمله امریکا به ایران برای انتقام گرفتن تقریبا صفر است. خیال کنیم که شما باور داشتید، و منتظر حمله هوایی آمریکا هم بودید، پس در این لحظه بحرانی شما و کجا بودید. 2
بهمن 1398 ــ 22 ژانویه 2020 ــ اردوخانی ــ بلژیک
نگاشته شده توسط: ordoukhani | ژانویه 22, 2020
پرسشی از فرماندهان نظامی ایران!
نوشته شده در منتشر نشده ها, کوتاه گفتار
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟