شوخی و جدی

ما ایرانیان در دوران ابتدایی رمانتیک نیستیم؟

*دوره رمانتیسم، دوره ای است که انسان سنتی از جهان و نظام سنجیده و معقول و مآلوف کهن به جهانی بحران زده، توجیه ناپذیر و آشفته وارد می شود. نتیجه طبیعی چنین وضعی نوعی دوگانگی و کشمکش است. انسان رمانتیک، از یک سوی از وضع موجود بیزار راست و به یاد روزگاران خوب گذشته اشک حسرت می ریزد. و از سوی دیگر در لحظه های سیر خوشی و امیدواری، با بی قراری در اشتیاق روزگار بهتری است که در آینده بتواند دوباره به وضعیت مطوب از دست رفته و حتی بهتری دست یابد. این کشمکش و دوانگی ماهیت بحران رمانتیک را شکل می دهند. انسان مدرن باید با عبور از دوزخ چنین بحرانی به هستی خود سامان دهد. (بدون شناخت رمانتیسم و جوانب مختلف ان نمی توان به شناخت درستی از ریشه جهان نو و بسیاری از مکاتب مسایل عصر جدید و دوران مابعد رمانتیک دست یافت.)*بر گرفته از مقدمه کتاب سیر رمانتیسم در اروپا.«مسعود جعفری» چاپ اول 1378، نشر مرکز. با سپاس از آقای مسعود جعفری.
29 مهر 1398 ــ 21 اگتبر 2019 ــ اردوخانی ــ بلژیک