سعدی و روز جهانی زن، !
منت خدا را عزو وجل که روز زن را آفریدی، تا مردانی که در تمام سال حرفی برای گفتن ندارند، و می خواهند خودشان را نزد همسر عزیز و نزد سایر بانوان مبارز زن ستیزی نشان بدهند، در «فیسبوک» ده ها بار روز زن را به انواع گوناگون به زنان تبریک بگویند. و شاید از هر تبریکی صاحب نعتمی شوند، وبا هر نعمتی » آبگوشتی همراه با ناز و نوازش دریافت کنند. (البته پیش می اید که در عوض ناز و نوازش تو سری بخورند و بشنوند: تو که دماغت همیشه آویزان است و شلوارت از کانت در حال افتادن است، این گه های زیادی خوردن به تو نیامده.)
این پژوهشگر بزرگ پس از پژوهش های زیاد، این اندیشه در نهاد من جوانه زد که اگر هر روز در سال را به نام یکی از بانوان کنیم، «افراد نام نبرده بالا» می توانند، هر روز در «فیسبوک، تویتر، بلاترین، تگرام، و … به این بانوان تبریک بگویند.
روز مادر بزرگ، روز مادر زن، روز خواهر، روز مادر شوهر، روز خواهر شوهر، روز خواهر زن، روز دختر خاله، روز دختر عمو، روز دختر عمه، روز دختر دایی، روز دختر همسایه، روز زن دایی، روز زن عمو، روز زن برادر، و…
چنانچه هر 365روز سال را به یکی از این بانوان اختصاص بدهیم، «افراد نام نبرده بالا» می توانند هر روز برای خود شیرینی در «چی چیز مُجازی» به تمام بانوان از همه کشورهای دنیا، گیتی، و هستی، از هم نژاد ملیت و قوم و قبیله تبریک بگویند و خوشحال از اینکه صدها نفر پسندیده اند و نظر داده اند
شوخی و جدی 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟