شوخی و جدی

به گوش دشمنان برسد؟!

چندی پیش از ایران ایملی برایم فرستادند، با عنوان » نامه سرگشاده و محرمانه *»میر حسین موسوی به امام». و من هم بدون توجه به اینکه فرستنده یکی از دشمنان آقای «موسوی» است انتشار دادم. بدین جهت از آقای «میر حسین موسوی» که در خانه شان زندانی هستند، و همچنین از طرفدان شان پوزش می خواهم.

دوستان ایشان با تمجید های از جمله» بی شعور، نفهم، بی سواد، الاغ، و…» پاسخ  مرا دادند. متوجه شدم که این آقایان بدون اینکه مرا دیده باشند، شناخت خوبی از من دارند. و این سبب شگفتی ام شده، و پی بردم که اشخاص با هوش، خردمند و دمکراتی طرفدار آقای»میر حسین موسوی» هستند».

پشتیبا نان «آقای میر حسین موسوی» (اصلاح طلبان) فرموش کرده اند که در هر یک از شهرهای غربی هستند، چند نفر پیدا می شوند که به علت مشکلات مالی، بیماری، نداستن زبان آن کشور در نا امیدی و سر وخورگی تمام  در خانه شان زندانی هستند. حتی امکان خارج شدن از خانه برای نوشیدن یک قهوه در کافه ای را ندارند.

این دوستان برای «امام حسین» (میر حسین)اشک می زیزند و سینه می زنند، چون زحمتی ندارد. ولی «حسین آقا و زهرا خانم» هموطن بیمارشان را فراموش می کنند. چون این کار وقت، زحمت و حوصله می خواهد، و ممکن است خدای ناکرده هزینه کوچکی هم داشته باشد.

*چنانچه آقای «میر حسین موسوی»  بتواند از خانه اش خارج شوند، بدون شک، ممنوع القلم، ممنوع السفر، ممنوع الکلام، ممنوع السلام، ممنوع المصاحبه، و ده ها ممنوعیت دیگر خواهند داشت، و حتی اگر به  *قضای حاجت بروند، دو مامور جان بر کف مواظب ایشان خواهند بود که نبادا با صدای بلند باد رها کنند، تا به گوش دشمنان برسد.

19 اردیبهشت 1394 ــ 9 مه 2015 ــ بلژیک ــ اردوخانی