جام زهر یا شربت
در این چند روز گذشته، عمه جانم که 93 سه سال دارد، هر شب پای اسکایپ از تهران به من می گوید، خاک بر سرت هرکی از ننه اش قهر کرده بود، در باره تفاهم ایران غرب بر سر مسئله اتمی چیزی نوشته، خیر سرت تو هم یک غلطی بکن و چیزی بنویس.
چه گویم که ناگفتنم بهتر است، زبان در دهان بند تنبان سر است.
چندی به آقای ظریف شادباش گفتند و ابراز شادمانی کردند. عده ای آن را جام زهری خواندند.
اگر به سفره رنگین دولت مردان مان خوب توجه گرده باشید، خواهید دید، ده ها نوع خوراکی روی سفره چیده شده، و این آقایان با آن شکم های گنده شان چنان با ولع کباب های گوناگون و خورشت های پر چربی را ، همراه با شربت های مختلف و پس از آن میوه های تازه نشخوار می کنند که گویی از قحطی در آمدند. این در حالی است که خیلی از مردم به نان شب محتاج اند.
اگر آنچه را که این آقایان کوفت می کنند زهر می می دانید، من هم حاضرم هر روز زهر بخورم.
در هر حال اگر جام زهری هم باشد، این ملت است که در 37 سال گذشته به قیمت خونش هر روز جام زهر را سر کشیده.
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟