«شهین» دانشحوی دندانپزشکی و طرفدار سرسخت خاندان پهلوی بود. به آنها عشق می ورزید. بر عکس او، «کوروش» که او هم دانشجوی دندانپزشکی بود ( در دانشگاه دیگری) کمونیست افراطی بود، و مارکس، انگلس، لنین و استالین پیغمبرانش بودند.
وقتی ما در مقابل سفارت ایران تظاهرات می کردیم، سمت راست، «شهین» با دار و دسته پنج ــ شش نفری اش، و پرچم شیر و خورشید و نشان تاج. و کنارش «کوروش» او هم با پنج ــ شش نفر دیگر، و پرچم قرمز با نشان داس و چکش. و ما جمهوری خواهان که عده زیادتری بودیم، با هم شعار مرگ بر جمهوری اسلامی می دادیم.
چندین بار بین «کوروش» و طرفدارنش و » شهین» و هوادارانش جر و بحث سختی در گرفت. نزدیک بود که کار به کتک کاری بکشد که با پا در میانی ما موضوع پایان یافت. قرار شد بعد از آن، طرفداران پادشاهی سمت راست بیاستند، و هوا دارن کمونیست سمت چپ.
یکی دوبار، وقتی این دو گروه می آمدند، به هم نگاه خشمناکی می کردند. پس از آن نگاه ها با چشمک و خنده و شوخی ادامه یافت. یکبار ما دیدیم که هر دو گروه پس از پایان تظاهرات پرچمشان را در یک ماشین می گذارند و می روند.
شاید یکی دو سال گذشت، دیگر هیچکدام در تطاهرات شرکت نمی کردند. ولی ما گاهی «شهین» و «کوروش» را دست در گردن همدیگر می دیدم. یک بار از آنها پرسیدم، چطور شد شما که دشمن دیرینه بودید، امروز عاشق و معشوق اید؟ «کوروش» با خنده گفت: «اول با درس خواندن با یکدیگر، بعد آرام – آرام کار به عاشقی کشید. حالا ما قرار گذاشتیم، نظام پادشاهی مشروطه را بپذیریم. مانند «بلژیک» «من پادشاهم، «شهین» «نخست وزیر». و پادشاه حق ندارد، بدون اجازه مجلس ، و هیت دولت آب بخورد. و چون مجلسی و هییت دولتی در کار نیست، تمام اختیارات دست نخست وزیر است. من «پادشاه» حق ندارم بدون اجازه نخست وزیر (شهین)، هیچ کاری بکنم. قرار است، پادشاه و نخست وزیریش به زودی با هم ازدواج کنند، بدون شک شما را هم دعوت خواهیم کرد».
9 بهمن 1392 ــ 29 ژانویه 2014 اردوخانی
شوخی و جدی 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟