نگاشته شده توسط: ordoukhani | ژوئیه 17, 2012
افغانی مزاحم و زیادی!
افغانی مزاحم و زیادی!
صحبت از میهمان نوازی ایرانیان بود، اکثرا معتقد بودند که ما خیلی میهمان نوازیم. «فرهاد»
لبخند تلخی زد و گفت: «دایی و عمویم ثروتمند بودند، ما فقیر. اغلب در خانه
عمو (برادر پدرم) و دایی ام( برادر مادرم) میهمانی بود. تنها کسانی که مال و مقامی
داشتند دعوت بودند، نه ما و نه فامیل هایی مثل ما. وجود ما آدم های معمولی سبب ننگ
شان بود. ما نسیت به انها فقیر، مزاحم و زیادی بودیم.
در این مجالس انواع غذا و مشروب فراوان بود، و صاحبخانه کوشش می کرد تا به بهترین نحو از میهماناننش
پذیرایی کند. حرف ها اغلب در باره کی چقدر دارد و به کدام مقام رسیده، پسر کی با
دختر کی ازدواج کرده و.. بود!
با وجودیکه اغلب میهمانان ماشین داشتند، ولی آخر شب اصرار داشتند که همدیگر را به
خانه شان برسانند، ولی گاهی که من و مادرم خانه یکی از انها بودیم،(پدرم از برادر
و برادر زنش متنفر بود، آنها را ادم هایی تازه به دوران رسیده و احمق می دانست) کسی
نمی خواست ما را به خانه مان برساند. اخر قصر آنها در نیاوران و شمیران بود، کلبه
ما در جنوب شهر.
حالا همین کسانی که هر روز داد می زنند مرگ بر امریکا، اگر یک آمریکایی یا یک
فرانسوی و انگلیسی و … ببینند، چون از یک کشور ثروتمند می آیند، چنان از او پذیرایی
می کنند، چنان بیضه اش را می مالند که حد ندارد. چون امیدوارند که یکی از آنها
برایشان دعوت نامه بفرستد تا بتوانند به غرب بیایند. ولی برادران و خواهران افغانی
ما فقیرند، مزاحم اند، زیادی اند، سبب ننگ اند. همانگونه که ما در خانواده بودیم».
27 تیر 1391 ــ 17 ژوییه 2012 ــ بلژیک ــ اردوخانی
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
نوشته شده در منتشر نشده ها
شوخی و جدی 
عزیز برادر مجبور که نیستند بمانند و تحقیر شوند …مهمون یک روز دوروز…برگردن مملکت خودشون .جنگ هم که تموم شده …والله مردم ایران خودشون دارن از بدبختی می میرن…دز ضمن شما بلژیک تشریف داری …تهران بودی ازت می پرسیدم جرات داری دختر ویا پسر جوون یا بچه ات از جلوی یک ساختمون نیمه کاره که افغانیها توش کار می کنن ساعت 7 غروب تنها رد بشن یانه؟؟؟من تو کانادا قانونی و مهاجر با حقوق شهر وندی اومدم بهم بد بگذره بر می گردم مملکت خودم نه که بمونم به مردم کانادا زور بگم و ازشون طلبکار باشم …در ضمن ایرانیها ی مهاجر تو کشورهای دیگه همه تحصیلات عالیه و سوابق کاری دارن ..مهمتر از همه با پول زیاد مهاجرت می کنن ولی افغانها فقط مریضی و تجاوز و تریاک قاچاقی برای ما میارن…البته من تو کانادا افغانهای با کلاس زیاد دیدم گویا آدمهای سطح بالا از شهرهای مهم به روسیه اروپا میرن و از اونجا به کشور های دیگه ..درب و داغونهاشون هم به ایران میان چون نمی تونن انگلیسی صحبت کنن که جای دیگه ای برن…
By: مریم on ژوئیه 17, 2012
at 5:22 ب.ظ.
خانم گرامی همه براحتی شما از حق آزادی رفت و آمد به کشورشان برخوردار نیستند!
شما خانم گویا متوجه نیستید که آنها برای مهمانی و دلبخواهی نیامده اند. از کشورشان فرار کردند و از دولت ایران تقاضای پناهندگی کردند. در ضمن هم امکان بازگشت به کشورشان را ندارند. دوم اینکه جنگ در این کشور تمام نشده است و همچنان ادامه دارد. بد نیست شما محترم کمی بیشتر البته اگر دوست داشتید از وضعیت افغانستان خبرگیری کنید! بله متوجه هستم شما راحت به کانادا برای مهاجرت آمدید و اگر بد بگذرد به جای دیگر و یا به مملکتان بر خواهید گشت. اما اگر کسانی نتوانند به مملکتشان برگردند چیکار باید بکنند؟ وظیفه یک دولت حمایت و ایجاد امنیت و رعایت حقوق شهروندی از متقاضیان پناهندگی و مهاجرانی که در آن کشور زندگی می کنند است. حداقل در کانادا و بلژیک چنین است اما در ایرانی که جمهوری اسلامی در آن حاکم است و شما هموطن هم براحتی می توانید هر هنگام که خواستید بدآنجا رفت و آمد کنید چنین نیست! شما هم به این موضوع در نوشته تان توجه دادید که خود مردم هم از این مواردی که متذکر شدم برخوردار نیستند و چه برسد به افغانی ها!
در ضمن شما خانم گرامی از وضعیت پناهندگان و مشکلاتی که با آن گریبانگیر هستند اطلاعی ندارید. پناهندگان از دست یک دیکتاتور، از نقض شدید حقوق بشر، از دست یک حکومت مذهبی چون طالبان و مجاهدین در افغانستان و از دست جمهوری اسلامی، از نبود آزادی های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و نیز برای حفظ جانشان از مرگ و یا برای حفظ آزادیشان (فرار از زندان و سرکوب دولتی یا تروریستی) از کشورشان به کشور ثالث دیگری فرار کنند و گاه امکان بازگشت ندارند. این طیف از افراد بر طبق قوانین بین المللی می بایست در کشور پناهنده پذیر مورد حمایت واقع شوند. این قانون بین المللی است و اگر قانون را شما قبول ندارید آن حرف دیگری است!
در رابطه با مهاجرین به عرض شما برسانم که معمولا مهاجر با پناهنده دو موضوع جداگانه هستند. مهاجرین از پول و ثروت معمولا برخوردار هستند و یا اینکه توسط دولت های وقت از آنها حمایت می شود. تعداد بسیار زیادی از مهاجرین با سیاست دولت های کشورشان مشکلی ندارند و اغلب برای تحصیل، خوش گذرانی، زندگی راحتتر، دیدن فرزندان، تجارت و… به کشورهای آزاد جهان می روند و هر وقت هم که چون شما احساس دلتنگی و ناراحتی کنند به کشورشان بر می گردند. اما در کشورهایی چون کانادا و بلژیک با این نوع مهاجرین کاری ندارند و آنها با تحصص و پول های هنگفتی که با خود آوردند موجبات شادی و احترام کشورهای میزبان هم می شوند بخصوص اینکه هر وقت دلشان خواست می توانند برگردند.
رعایت حقوق پناهندگی زور نیست این قانون بین المللی است. در مورد ایرانی های دیگر باز اطلاعات ندارید و فقط اطراف خودتان را نگاه می کنید. اطلاعاتی متاسفانه از وضعیت ایرانیان متقاضی پناهندگی در ترکیه، افغانستان، عراق، اروپای غربی، امریکا و حتی کانادا ندارید و نمی دانید در این سال هایی که جمهوری اسلامی سرکوب را در ایران برقرار کرد و حقوق بشر را نقض کرد ایرانی های متقاضی پناهندگی با بدبختی ها و تحقیر های بسیاری در این کشورها مواجه شدند اما آنها راه بازگشت نداشتند. در این کشورهایی که نام بردم احزاب، سازمان ها، تشکل های مدنی و افراد بومی و غیر بومی این کشورها به حمایت از حقوق ایرانین پناهنده برخواستند و همه جور هزینه دادند تا شرف انسانی ایرانیان مورد دستبرد قرار نگیرد و این مبارزه را ادامه دادند تا بلکه این طیف از ایرانیان با گرفتن پناهندگی و اقامت یک زندگی توام با امنیت و انسانی را چون دیگران داشته باشند. یعنی بخشی از آن شهروندان بومی از شرف انسانی حمایت کردند. البته بخش دیگری هم شچون شما بودند که می گفتند آنها را به کشور خودشان برگردانید. همینه که هست ما وضعیت مردم خودمان خراب است چرا می بایست کمک به این ها کنیم. این ها در گوشه و کنار شهر کارهای خلاف می کنند و بابد تمام ایرانی ها را برگرداند. من با این روحیه شما خوب آشنا هستم اما خوشبختانه بدلیل اینکه این طیف از ایرانیان در اروپای غربی زندگی می کردند و در آنجا آزادی های اجتماعی و \ق اعتراض به بی عدالتی وجود دارد می توانستند اعتراض کنند. اما در ترکیه و پاکستان چنین نبود و نیست. حرف زیادی می زدید به تحویل جمهوری اسلامی می دادند و یا به زندان می انداختند شما را. وقتی که صدای گرم شما از جای خوش بلند می شود باید برایتان نوشت به همین سادگی که شما می گوئید نیست و کاش اینجوری بود که می شد به راحتی به کشورتان برگردید!
در ایران هر گونه اعتراضی، هرگونه تشکلی برای حمایت از حقوق پناهندگی با سرکوب و ستم دولت جمهوری اسلامی مواجه می شوید. این نقض حقوق بشر تنها مختصص افعانی ها نیست بلکه خود مردم ایران هم با این سرکوب و ستم بطور روزانه مواجه هستند. البته من متوجه شدم که شما کاری با این کارها ندارید و اصلاً موضوعتان نیست! و چنانچه نوشتید هر موقع هم که دوست داشتید و عرصه را تنگ دیدید به ایران اسلامی برمی گردید. اما این حق هر موقع را دیگران نمی توانند براحتی شما استفاده کنند! این موضوع را لطفا متوجه باشید.
By: علی صمد on ژوئیه 23, 2012
at 11:48 ق.ظ.
baradar farhad,
shoma ham agar puldar boodi ya be omid khoda beshi haman raftar ro khahi kard
By: mehdi on ژوئیه 17, 2012
at 5:28 ب.ظ.
سلام
من نظر خانم مریم را خواندم. ممنون از اینکه نظر شان را نوشتند. من هم تلاش می کنم روی یکی دو نکته مکث کنم:
در مورد افغانی ها ی پناهنده بحث این نیست که تحصیل کرده هایش یا آدم های مهمش به کانادا یا دیگر کشورهای غربی می روند و در ایران برعکس! بحث این است که ایران پای کنوانسیون های بین المللی مربوط به پناهندگی را همچون کنوانسیون ژنو، پروتکل پناهندگی سازمان ملل، حقوق بشر و … را امضا کرده است و منطقاً باید آنها را اجرا کند و از این طریق حقوق انسانی مهاجر و متقاضی پناهندگی را رعایت کند. اما در ایران حکومت چنین کاری را نه تنها در رابطه با افغانی ها رعایت نمی کند بلکه در حق مردم خودش هم پیش نمی برد.
شما در همین کانادا اگر بر علیه شما از طرف دولت تبعیض یا بی عدالتی صورت گیرد و حکومت حقوق انسانی شما را بعنوان یک شهروند مهاجر رعایت نکند انجمن ها و نهادهای مدنی و حتی احزاب سیاسی و حتی مردم آنجا پدر دولت را در می آورند تا از بی عدالتی که در حال انجامش است دست بر دارد. اما در کشور ما ایران چنین است؟
متقاضی افعانی از حقوق انسانی، پناهندگی، تحصبل، اجتماعی، شهروندی محروم است و کاملا روزانه انواع مختلف تبعیض برعلیه اش انجام می گیرد و در بی حقوقی مطلق زندگی را به سختی پیش می برد بعد از او انتظار برخورد متمدنانه و طبق قانون دارید؟
شما هنگامی که از هیچ حقوقی برخوردار نیستید بالطبع مجبور می شوید که برای گذران زندگی همه جور کار انجام دهید. لطفا به من نگوئید که دو میلیون افغانی در ایران همه دزد و قاچاقچی و معتاد هستند این دروغ بسیار بزرگی است. شما هنگامی که در امنیت زندگی نکنید، از حق کار و تحصیل برای فرزندانتان برخورد نباشید، حقوق شهروندی تان رعایت نشود، در خیابان، محله های فقیر و در دهات و شهرهای کوچک به زندگی تحقیر شده و غیر قانونی مجبور شده باشید، نمی توانید همشیه انسان شریفی باقی بمانید. این خیلی واقعاً ساده است که به آنها بگوئید که اگر خوشتان نمی آید به افغانستان بر گردید اما توجه داشته باشید که آنها از جهنم طالبان و مجاهدین افعان به ایران آمده اند و تمام رنج و سختی را می کشند تا به آن وضعیت سابق بر نگردند. در درجه اول مناسب بود که به دولت ایران توجه می دادید که اگر پناهنده می پذیرد باید به حقوق بین المللی آنها احترام بگذارد. همچنانچه به حقوق انسانی و شهروندی شما به عنوان یک خارجی در کانادا احترام گذاشته می شود. در حین این کارها هم از دولت ایران بخواهید که با خلاف کارها و قاچاقچی های افغانی مبارزه سختی را پیش برد. اینجوری تاثیرش بهتر است.
ایرانی های بسیاری از سال 2000 در کشورهای غربی با زندگی غیر قانونی و در خیابان مواجه بودند و بیش از ده سال در کشورهای اروپائی بصورت غیر قانونی زندگی سختی را پیش بردند و حاضر نشدند با وجود ناملایمت هایی که بر علیه شان انجام می شود به جمهوری اسلامی ایران برگردند. برخی از آنها دست بکار خلاف هم زدند و در باندهای غیر قانونی افتادند. خوشبختانه بعد از ده تا 15 سال بخش زیادی موفق به دریافت اقامت قانونی شدند و در غرب ماندگار. اما در ایران امکان سازماندهی چنین مقاومتی برای رعایت حقوق پناهندگی وجود ندارد و حق تشکل یابی برای داشتن یک زندگی انسانی که دیگر حرفشان را نزنیم این را شما حتما می دانید تشکل سازی برای دفاع از حقوق شهروندی یعنی سرکوب شدیدتر. البته شاید هم اطلاع داشته باشید ولی موضوعتان نباشد. چون جنانکه نوشتید براحتی اگر خوشتان نیامد از کانادا البته بعید می دانم، به ایران بر می گردید.
چه خوب می شد که ما می توانستیم در برابر دیگرانی که با رنج، محرومیت، تبعیض و سختی گریبانگیرند انسانی تر برخورد می کردیم!
شاد باشید
By: علی صمد on ژوئیه 18, 2012
at 11:37 ق.ظ.
خانم مریم ،
.
من خودم یک پناهنده ایرانی در بلژیک هستم و از سال 1986 تا به حال به ایران برنگشته ام و نه میتوانم برگردم با اینحال هر بار که از دولت بلژیک ناراحت باشم ، این ناراحتی را ابلاغ میکنم و تا حالا هیچ یک از مسئولین ادارات یا سازمانها در بلژیک به من نگفته که اگر از قوانین بلژیک ناراضی هستی برگرد به کشورت !
.
همین 2 سال پیش یک ایرانی پناهنده ،یک قاضی و مشاورش را با هفت تیر کشت و وقتی که روزنامه نگاری که با وزیر دادگستری مصاحبه میکرد ، به ایرانی بودن مجرم اشاره کرد ، وزیر دادگستری به روزنامه نگار تذکر داد که تنها نام این مجرم را بیاورد و به ملیتش کاری نداشته باشد !
.
روزنامه نگار پرسید که چرا نباید ملیت این مجرم را یادآور شود و آقای وزیر پاسخ داد برای اینکه این یک ملیت نیست که آدم را قاتل میکند ، این خود شخص است که دست به ارتکاب جرم میزند و نه یک میلت !
.
درضمن ، ایرانیهایی که در کشورهای خارجی پناهنده شده اند ، به میزان مردم همان کشور اجازه تحصیل و کار دارند ولی برادران و خواهران افغانی ما که در ایران هستند ، نه اجازه درس خواندن دارند ، نه حتی رانندگی و خیلی از کارهای معمولی دیگر ! حتی در کارهای روزمزد هم کمتر از یک کارگر ایرانی حقوق میگیرند !
.
آنوقت شما انتظار دارید که آنها مهندس و دکتر و استاد دانشگاه بشوند ؟!
.
درضمن ، ایرانیهای پناهنده در کشورهای اروپایی ، نه همزبان مردم کشور میزبان هستند ، نه هم دین ، نه رسم و رسوم و نه خیلی چیزهای دیگر ولی مردم کشورهای میزبان ، با انکه به نژاد پرستی معروف هستند ، هیچگاه با ایرانیان این رفتاری را ندارند که ایرانیان با برادران و خواهران افغانی خود دارند ! ایرانیها از مزایای مساوی مانند حق تحصیل و حق کار برخوردارند !
.
با این همه ، ایرانیان مواد فروش و دزد و کلاه بردار کم نداریم ولی اروپایی ها همه ایرانیها را به چشم خلاف کار نگاه نمیکنند !
.
خانم مریم ، شما با آنکه ساکن یک کشور خارجی هستید و از مزایای آنجا استفاده میکنید ، ولی باز هم افکار عقب مانده دارید ! واقعا برایتان متاسفم.
.
حافظ شیرازی در 700 سال پیش چنین فرمود :
.
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم … از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم
.
فریبرز مهران ادیب – بروکسل
.
By: فریبرز مهران ادیب on ژوئیه 25, 2012
at 8:22 ب.ظ.
man share kardam ,matlabetan besyar jaleb bud
By: ehsan on فوریه 17, 2014
at 8:01 ب.ظ.
از خواندن بعضی کامنتها واقعا متاسف میشم تنها پاسخی که میمونه شعر از استاد سخن سعدی بزرگواره:
تو کز محنت دیگران بی غمی ……………… نشاید که نامت نهند ادمی …….ما یادمون میره که افغان ها هموطنان ما هستند که مرزهای جغرافیایی ما رو از هم جدا کرد دقیقا مثل دیوار برلین که المان رو تقسیم کرد ولی وقتی میخوایم به فرهنگ و ادبمون افتخار کنیم مولوی اهل بلخ و نظامی اهل گنجه .ووووو را از افغانها میدزدیم و میگیم مفاخر ایران زمین …. نه جونم انسانیت درهمه …میوه نیست که پول بیشتر بدی سواش کنی
By: زهره on آوریل 19, 2019
at 12:26 ب.ظ.