شوخی و جدی

گلی به جمال خودم

واقعا این حکومت جمهوری اسلامی حق داره مرتب بگه ملت نجیب ایران. اصلا ملتی نجیب تر از ملت ما پیدا نمی شه. البته مشت نمونه خرواره، اینهایی هم که به خارج پناهنده شدن، از همون ملت نجیب هستن، باور نمی کنین، نمونه اش رو بگم.
دو- سه ماه پیش در یک گردهمایی سیاسی، ادبی و اجتماعی در حدود بیست و یک نفر شرکت داشتند.( بیست یکمین من بودم) گلاب به روتون وسط سخنرانی یکی از دوستان تلنگ من قایم در رفت. یه خورده صبر کردم دیدم نه کسی صداش در اومد و نه خندید. این سوال برایم پیش اومد که اینها فهمیدن و به روی خودشون نیوردن، یا نفهمیدن؟ هی با خودم کلنجار رفتم، ولی نتونستم جواب این سوال رو بدم. وقتی جلسه تمام شد، گفتم؛ «یک سوال از همه تون دارم، من وسط جلسه گوزیدم، فهمیدین و به روی خودتون نیوردین، یا نفهمیدین»؟ دوستان گفتن: «نفهمیدیم»! هرچی هم قسم شون دادم، گفتن نفهمیدیم.

با همه این حرفها فکر میکنم اینها هم مشتی از خروار اون ملت نجیب هستن و فهمیدن و به روی خوشون نیاوردند. نخواستند من خجالت زده شم. حالا فرض کنیم، وقتی صدای گوز من بلند شده بود، داد و بیداد می کردند و غر می زدند و چند تا فحش هم می دادند. من مجبور بودم معذرت بخواهم و بگویم؛ «ببخشین تقصیر من نبود، از کونم بدون اجازه من در رفت! تنبیهش می کنم، می زنم تو آب سرد تا دیگه از این غلط ها نکنه»!
حالا این حکومت دست به آبی تو مملکت ما کرده که بو گندش دنیا رو ورداشته، تا کسی هم  کمترین اعتراضی بکنه جوابش زندان و شکنجه و اعدام. بازم گلی به جمال خودم.
9 فروردین 1391 ــ 28 مارس 2012 ــ بلژیک ــ اورایز ــ اردوخانی