شوخی و جدی

نامه سر گشاده به آیت الله خامنه ای

وقتی می خواهند از کردار، رفتار و بزرگی کسی روایت کنند، می گویند:، «فلان عارف و امام و یا شیخ با لبخندی بر لب در گذشت، و روانه بهشت شد. تا اینجا را داشته باشید!!

اکنون دوازده میلیون از مردم سومالی، حبشه و کنیا در حال مرگ از گرسنگی هستند. دولت های غربی بشر دوست، از شکم مادرزن و مادر شوهر خود می زنند تا آنها را از گرسنگی
نجات دهند، ولی دولت مردان ایران ذره ای به فکر این دوازده ه میلیون مسلمان که هر روز چند هزار نفرشان از گرسنگی می میرند، نیستند. در حالی که مرتب سنگ برادران و
خواهران مسلمان فلسطین را به سینه می زنند، و به هر وسیله که شده، حتی به قیمت فقر و بد بختی ملت ایران، از کمک به ملت فلسطین، لبنان، سوریه و… خود داری نمی کنند.

من مانند بسیاری از اندیشمندان و روشنفکران و روشنگران غرب نشین که با نامه سرگشاده ای به آیت الله خامنه ای پیشنهاداتی عرضه کردند، به ایشان پیشنهاد می کنم،
گرچه نمی توانند از مرگ ملت سومالی از گرسنگی جلوگیری کنند، ولی لااقل می توانند سبب شوند تا آنها با لبی خندان و شاد، دنیای فانی را ترک، و هرچه زودتر به دنیای باقی بشتابند.

برای این کار کافی است، فیلم هایی از روضه خوانی و سخنرانی های خودتان، احمدی نژاد،جنتی، احمد خاتمی، حسنی و… بر روی پرده های سپید (که سپس کفن آنها خواهد شد)نشان بدهید، تا این مرم فقیر در حال مرگ از گرسنگی، با لبی خندان و شاد بمیرند. بدون شک این کار خیر به کارنامه ثواب های شما در آخرت اضافه خواهد شد.

1 مرداد 1390 ــ 23 ژوئیه 2011 ــ بلژیک ــ اورایز ــ اردوخانی