شوخی و جدی

مردی که در زمان ناپدید شد!

مرد از گذشت زمان، پیر شدن و مرگ می ترسید. هر روز نخستین صفحه تقویم را با غمی فراون و نگرانی ورق می زد و در دل می گفت: «یک روز دیگر پیر شدم». با دشنام ساعت بزرگ دیواری را کوک می کرد؛ «همه تقصیر این ساعت است که بیست چهار ساعت آن یک روز می شود، و من روزی پس از روزی، ماهی پس از ماهی، سالی پس از سالی پیرتر می شوم، مرگ بر تو زمان که برای کشتن من به جلو می روی و خود بی مکان و بی حرکت ایستاده ای و به من ریشخند می زنی».

یک روز ساعت را کوک نکرد، ساعت خوابید، نخستین صفحه تقویم را برنگرداند. در دل خوشحال که دیگر فردا نمی آید. ساعت به جلو نرفت، ورقی از تقویم کم نشد. او همچنان در زمان می گذشت.
مردی که از گذشت زمان، پیر شدن و مرگ می ترسید، در ثانیه ای، در روزی، در ماهی، در سالی، نمی دانم چه سالی؟! در زمان ناپدید شد.

19 اردیبهشت 1390 ــ 9 مه 2011 ــ بلژیک ــ اورایز ــ اردوخانی