شوخی و جدی

کار را باید به دست کاردون سپرد!

یکی – دوهفته است که هوا در بلژیک آفتابی است و قطره ای بارون نباریده. هر چند این وضعیت برای اکثر مردم خوشحال کننده، ولی برای بعضی ها نگران کننده است.

خانمی که روسپی خانه ای دارد تلفن کرد وضمن احوال پرسی گفت: «وقتی هوا ابرای و بارونیه، حتی زمانی که برف میاد، عده ای از مردها قبل از رفتن سر کار، یا بعدش، حتی شبها به سراغ ما میان، و کار و کاسبی خوبی داریم. ولی با این هوای گرم نمی دونم چرا کمتر کسی اینجا پیداش می شه»؟
گفتم: «ما ایرونی ها ضرب المثلی داریم که می گه: «سلمونی ها  وقتی بیکار میشن، سر همدیگه رو می تراشن». حالا شما هم…»! گفت: «بازم تو شروع کردی از ضرب المثل های ایرانیت تعریف کردن، نه خیر ما نمی خوایم سر همدیگه رو بتراشیم، بلند شو بیا اینجا تا سرت رو بتراشیم»! گفتم: «پول ندارم». گفت: «پول نمی خوایم، خیلی وقته پیدات نیست، با هم نشسته بودم یاد تو کردیم، نکنه بلند نمی شه»؟!
گفتم: «کار رو باید به دست کاردون سپرد، کاردون هایی مثل شما، مال مرد صد ساله رو هم بلند می کنن، چه برسه به من.»

خندید و گفت: «حرف زیادی نزن بلند شو بیا ببینیم چکار می تونیم برات بکنیم».
یه خورده زرشک پلوی فرد اعلا تو یخچال داشتم، با ترشی  صد تا بیجار برداشتم، نون و پنیر و سبزی هم گرفتم، رفتم اونجا». جای شما خالی ( حتما می گید دوستان به جای ما) تو باغشون نشستیم، با یکی دو تا بطری شراب ناب با هم گفتیم و خندیدیم. داستان و شعر وهجو تعریف کردم و سر به سر همدیگه گذاشتیم، خلاصه بدون من بمیرم و تو بمیری، صفا کردیم. کار را باید به دست کاردون سپرد!

 6 اردیبهشت 1390 ــ 26 ــ آوریل 2011ــ بلژیک ــ اورایز ــ اردوخانی