آن خانه که ز آغاز، مام من است،
از همان روز ازل که نامش شد ایران.
زادگه جم و فریدون است، خانه ام ایران،
ندهم این خانه به ده آکان زمان.
*نام درست و پارسی «ضحاک»، «ده آک» به معنی ده پلیدی است. در درازای زمان و پس از حمله اعراب به ایران، نام «ده آک» به «ضحاک» تغییر یافت.
28 اسفند 1388 ــ 19 مارس 2010 ــ بروکسل ــ اردوخانی
نوشته شده در انتخابات دهم
من انسانی آزاد شده از یک فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی هستم . برای به دست آوردن این آزادی با خودم جنگیده ام و هنوز می جنگم . من دیگر خودم را بنده و غلام و چاکر و نوکر و خاک پای کسی معرفی نمی کنم . کسی را هم جناب عالی نمی خوانم ، به عرض کسی نمی رسانم . برای من پزشک در مطب یا بیمارستان آقا یا خانم دکتر است، استاد در دانشگاه، خارج از آن جا خانم یا آقای ...هستند. در نبرد با چاپلوسی ، دروغ ، حسادت ، ضعیف کشی ، مرده پرستی ، عدم اعتماد به خود و قبول سرنوشت که همگی زاده فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی است ، پیروز شده ام . و میدانم لحظه ای غفلت؛ آنها بر من چیره می شوند. از شما خواهش می کنم مرا در نبرد با این فرهنگ پوسیده چندهزار ساله یاری دهید. «ابوالفضل اردوخانی»
پاسخی بگذارید