نامه سرگشاده به آقای خامنه ای!
نامه سرگشاده به آقای خامنه ای!
کاکایِ خاکستری!
آقای خامنه ای! به یاد می‌آورید روزی که طلبه ساده ای در مشهد بودید، تنها و آزاد در آن شهر می گشتید، عده ای شما را به خاطر خودتان دوست داشتند و مورد احترام آنها بودید؟ به شما سلام می کردند، دست شما را با گرمی می فشردند، با فروتنی سر خم کرده، پاسخ سلام آنها را می دادید؟ هیچ کس انتطاری از شما نداشت. گاهی سه تار می زدید، شعری می خواندید، گاهی شعری با آهنگی زمزمه می کردید. راستی به آن دوران حسرت نمی خورید؟
امروز مگسان دور شیرینی، جمعی چاپلوس به خاطر مقامتان، برای حفظ مقام خود، و به دست آوردن هرچه بیشتر ثروت، دست بوس و پای بوس شما شده اند. نمی توانید قدمی در کوچه و بازار بگذارید. هر کجا بروید، صدها محافظ، باید شما را همراهی کند. هرکس به شما می رسد، انتطاری دارد، سلام ها بی توقع نیست، دوستی‌ها بی انتطار نیست. همیشه جان شما در خطر است، چندی در آرزوی جانشینی شما، در انتطار مرگتان هستند. هر روز که می گذرد، چندی این آرزو را به گور می برند، در چندی دیگر این آرزو زنده می شود. در آن دوران هیچ کس آرزوی مرگ شما را نمی کرد. در این زمان عده زیادی در آرزوی مرگ شما هستند، حتی نزدیکان‌تان. راستی به آن دوران حسرت نمی خورید؟
( از دید من، آرزوی مرگ کسی را کردن گناهی بزرگ است.)
آقای خامنه‌ای! چندی احمدی نژاد را دلقک شما می دانند. ولی من در او لیاقت دلقکی نمی بینم. دلقکی هنر است. هنر خنداندن است. حرکات دلقک شعری زیباست. و این هنر را باید در مدرسه سیرک، در رشته دلقکی چندین سال آموخت. (به رمان من » کلونتچه دیوانه بلژیکی» که در باره زندگی دلقکی به همین نام، و مدرسه سیرک مسکو توجه کنید.)
آقای خامنه ای! اگر احمدی نژاد دلقک شما است، دلقکی ناشی و ابله و نادان است که نه تنها مردم را نمی خنداند، بلکه با به یاد آوردن خیانت هایش، از دیدن قیافه، حرکات و حرف هایش، حال‌شان به هم می خورد و اشک می ریزند.
من، او را عرسک خیمه شب بازی در دست شما می دانم. زمان کودکی ام را به یاد می آورم. ( شاید شما هم دیده باشید) خیمه شب بازی در پارک شهر. این عروسک های خیمه شب بازی، آن کاکا سیاه با حرکاتش، ما را با دل و جان به خنده وا می داشت. شاد و خندان به خانه می رفتیم. دیدن این کاکا خاکستریِ شما (احمدی نژاد) ما را غمگین می کند و به گریه وا می دارد.
آقای خامنه ای! امروز ملت ایران به اندازه کافی به دانایی و آگاهی رسیده که نه «رهبر بخواهد، نه دلقک و نه عروسک خیمه شب بازی». راستی به آن دروان حسرت نمی خوردید؟
28 خرداد 1388 ــ 18 ژوئن 2009 ــ بروکسل. اردوخانی
شوخی و جدی 
سلام علیکم ابول خان
نامه ات را برای خودم می فرستادی چرا در وبلاگت انتشارش دادی ؟
تو از بچگی ات بدنبال با نمک بودی . یادش بخیر .
به محمدی گلپایگانی می گویم از شما تفقدی کند .
بای بای
By: سید علی خامنه ای on جون 18, 2009
at 4:43 ب.ظ.
پاسخ به آقای سید علی خامنه ای!
با خوشحالی می گویم : خدا تمام اجدادت را بیامرزد که به من رکیک ترین ناسزاها را روا نداشتی. چون هروقت طنزی یا مطلبی می نویسم که به مذاق بعضی گروه ها خوش نمی آید، مرا به باد بدترین ناسزاها که حتی در خیال شما نمی گنجد می گیرند. به امید ایرانی سربلند و آباد. اردوخانی
بد اقبالی نتوانستم در سایت خودتان پاسخ بدهم
By: اردوخانی ، شوخی و جدی on جون 18, 2009
at 5:03 ب.ظ.
سلام
مثل همیشه باحال بود.
اره دیگر قدرت اول از همه خود ادم رو اسیر می کند و عد دور و بری هارو
By: الناز on جون 18, 2009
at 8:59 ب.ظ.
با اهدا سلام
آقا فرمودند از شما دلجویی و تفقد شود و من تعهد نمودم که تفقد کنم .
فعلا اینها رو تقدیم می کنم
در ادامه تفقدات ….. به جناب محمود احمدی نژاد دستور دادیم تا ایشان تفقد را بکنند .
By: محمدی گلپایگانی on جون 18, 2009
at 11:16 ب.ظ.
که به ترفند و حیل ، دیو سلیمان نشود
By: محبوبه میم on جون 18, 2009
at 11:49 ب.ظ.
سلام
جدا چه ظریف وپدرانه باقلم شیرینتان فرمودید کاش به گوش ملوکانه فرو می شد
امروز در این مرز وبوم خون بر زمین وکین ودشمنی در رفتار مسئولین با مردم جریان دارد
قلبم می سوزد ومی چزد از این همه نا مردمی
مردم ما به امید اصلاح بهتر شدن اوضاع به انکه حتی دلقکی نمی داند نه گفتند با هزار امید اما نا مردانه به انها نارو زدند وبعد هم تو سری وبعد هم کشتار ای خدا دادما را بستان به کجا فریادخشم الودم را بلند کنم
By: جهانگرد on جون 19, 2009
at 2:57 ق.ظ.
دوستان عزیز سلام
سماع طوفان عشق وطن من را هم چون خسی به کام کشیده است.
از این پس بطور موقت رقص در سایت عرفانی نازنازان را کنار گذارده
قدم در سماع جوانان و شیرزنان وطن می گذارم.
شما عزیزان را به خواندن مطالبم در وبلاگ نسیم دماوند دعوت می نمایم.
از دوستان عزیزم خواهشمندم که آدرس وبلاگ مرا به اطلاع بقیه دوستان هم
برسانند.
اندک اندک جمع مستان می رسند نیستان رفتند و هستان می رسند
http://www.nasimedamavand.blogfa.com
By: رضا on جون 19, 2009
at 10:17 ب.ظ.