زمانی که آلوده شود هوا
به دروغ و ریا
به حسادت و تنفر،
به نیرنگ و چاپلوسی،
به رشوه خواری و دزدی،
چشم خوکان زیبا می شود،
گل خرزهره،
زیبایی گل سرخ می گیرد،
و عطر یاس،
عجوزه، دلربا
قاتل، دادگر،
دزد، امانت دار،
چاپلوسان، در خدمت،
ریا کارن، زاهد،
کاسه لیسان،
آتش بیارِ معرکه!
25 اردیبهشت 1388 ــ 15 مه 2009 . بروکسل . اردوخانی
نوشته شده در شعر
من انسانی آزاد شده از یک فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی هستم . برای به دست آوردن این آزادی با خودم جنگیده ام و هنوز می جنگم . من دیگر خودم را بنده و غلام و چاکر و نوکر و خاک پای کسی معرفی نمی کنم . کسی را هم جناب عالی نمی خوانم ، به عرض کسی نمی رسانم . برای من پزشک در مطب یا بیمارستان آقا یا خانم دکتر است، استاد در دانشگاه، خارج از آن جا خانم یا آقای ...هستند. در نبرد با چاپلوسی ، دروغ ، حسادت ، ضعیف کشی ، مرده پرستی ، عدم اعتماد به خود و قبول سرنوشت که همگی زاده فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی است ، پیروز شده ام . و میدانم لحظه ای غفلت؛ آنها بر من چیره می شوند. از شما خواهش می کنم مرا در نبرد با این فرهنگ پوسیده چندهزار ساله یاری دهید. «ابوالفضل اردوخانی»
دوست عزیز و فرهیخته سلام و سپاس از حضور پر مهرت در حدیث عشق، امدم و دل نوشته های زیبای شما را خواندم و استفاده کردم که بدون تعارف میگویم که همه دلنشین و زیباست. خوشم امد . دست مریزاد!!!
موفقیت بیشتر برایت تمنا نموده، «حدیث عشق» با اشعار تازه ای منتظر حضور پر مهر شما هستم.
By: سائس on مِی 21, 2009
at 3:34 ب.ظ.
وای ازاین هوای آلوده!
پالوده از هر هوای آلوده بادا اردوخانی عزیزما.
By: کاکه تیغون on مِی 21, 2009
at 9:52 ب.ظ.
By: علی ساروی on مِی 22, 2009
at 10:25 ق.ظ.