کاشکی سنگ بودم!
که می گوید سنگ دل ندارد، دل داری ندارد؟عاشق نمی شود. به سنگ های درون رودخانه، به سنگ های درون چشمه نظر کنید، ببنید چگونه همدیگر را در آغوش گرفته اند.
که می گوید سنگ دل ندارد، دل داری ندارد؟ به نوای سنگی که از کوهی به پایین می غلطد گوش کنید. به او خوب نگاه کنید. ببینید چگونه از میان هزاران قطعه سنگ می گذرد. به هر کدام که می رسد می گوید: معشوق من تو نیستی، تو نیستی… تا کنار سنگی بیایستد و بگوید معشوق من تویی، تو! در میان هزاران تورا خواهانم.
که می گوید سنگ دل ندارد، اشک نمی ریزد؟ سحر نگاهی به سنگ مزاری کنید، چگونه تمام شب را اشک ریخته، این شبنم سحری نیست! این اشک اوست بر مزار.
که می گوید ، سنگ دل ندارد، دل داری ندارد؟ اگر معشوق دل ندارد، به جای دل سنگ در سینه دارد، سنگ دل دارد. دل دارش تویی.
که می گوید سنگ دل ندارد، غم ندارد؟ او که از ابتدای ابتدا بوده، سردی و گرمی هزاران، هزارن، هزار… ساله را چشیده، ضربه ها خورده؟ به او هر چه غم در دل دارید بگویید. به درد دل او گوش کنید، ببینید چه می گوید! می گوید صبر، صبر، صبر… او سنگ است و صبور. او از غم ما غمگین است.
من سنگ را دوست دارم. همیشه قطعه سنگی در جیب دارم. او که اولین همبازی من بوده!
کاشکی سنگ بودم!
سنگ ها نرینه و مادینه نیستند
شرم ندارند، که حجاب ندارند
سنگ ها دروغ و ریا ندارند
بر سرهم، بر سر کس نمی کوبند،
اگر ما انها را ، بر هم ،
بر سر هم نکوبیم.
سنگ ها، تنها سنگ اند،
مقام ندارند، فروتن اند،
اگر هم بر قله باشند،
به پایین می غلطند
بر زیر پایند
همنشین خاک اند،
خاکی اند
کاشکی سنگ بودم:
21 آبان 1387 ــ 11 نوامبر 2008 بروکسل
شوخی و جدی 
با سلام خدمت شما دوست عزیز امیدوارم که لحضلات خوبی رو سپری کنید.وبلاگ فوق العاده زیبا وپر محتوایی داریی.ممنون میشم اگر به وب ما هم یک سری بزنید.وب ما موضوعش کل کل بین دختران وپسران می باشد.ویک نوع سرگرمی اینترنتی است.همان دوستی.همه با هم کل کل میکنند.ولی با هم دوست ورفیقند.بگذریم.دوست عزیز شما به ادرس زیر بروید وقوانین زیر عکس را یک بار بخوانید.اگر مایل بودید در یک نظر خصوصی دراپ ثابت وب ما نام-جنسیت-شهر-سن-وادرس وبتون رو برام بزارین.ومن هم شما را به عنوان کل کل کننده عضو خواهم کرد.مزایای این کل کل1-.یک نوع تفریح وسرگرمی.دوستیابی.مثل چت ولی با کمی اختلاف.2-شما ادرس وبتان در وب ما لینک میشود.وتمام نویسنده های ما به وب شما سر میزنند.وبا شما جداگانه خارج از کل کل ارتباط برقرار میکنندو….پس دوست عزیز بیا که وب کل بنداز وکل کل کنندگانش منتظر شما هستند.باتشکر رضا
By: وب کل کل جنس های مخالف on نوامبر 13, 2008
at 8:56 ب.ظ.
من شخصا فکر می کنم سنگ هم دل دارد هر چند دلش نرم نیست. سنگ هم فرسایش پیدا می کند و ساییده و قلوه ای می شود اما بعضی از ما ادم ها سخت تر از سنگ می شویم مثل انکه شیطان در ان لانه کرده باشد حتا زمزمه نوای طبیعت را هم نمی شنویم و چشم و گوش مان کیپ می شود…
شرمنده مزاحم شدم. اسم دانشگاه را اشتباه متوجه شده بودم. این گرد جادوئی در دانشگاه پیتزبورگ آمریکا تهیه می شود و دکتر استیون بدیلک، مسئول آزمایشگاه از آن به عنوان “مولد بافت سلولی اضافی” یاد می کند.
فکر کردم شاید کاری از دست شما بيايد. ديگر نمی دانم چه کنم. یک چیز دیگر اینست که سه انگشت و نصف این نوزاد سه ماهه نقص ژنيتکی است و قطع نشده. دکترهای ایران پیوند انگشت پا را پیشنهاد کرده اند و یا پروتزووو و ترمیم ناقص سبابه با خواندن این خبر نور امیدی در دلم ریخت. شاید هم بشود با گرد مثانه خوک کاری کرد
By: الناز on نوامبر 14, 2008
at 10:50 ق.ظ.
سلام
شیرین ولطیف مثل همیشه از سخت ترین چیزی که گمان می رود دل ندارد نوشتید جناب اردوخانی نوشته هایتان برای من جنبه اموزش دارد وبا دید شاگردی وبادید یادگیری به ان می نگرم
By: جهانگرد on نوامبر 14, 2008
at 12:58 ب.ظ.
سلام آقای اردوخانی عزیز
نمیدانم چه شد و از کجا گذرم به وبلاگ شما افتاد.از آن نوشته ی معرفی خودتان و رهایی از سیستم ارباب ورعیتی بنظرم آمد که تفکرات جالبی باید داشته باشید.خیلی از پستاتونو خوندم و خوشحالم که وقتم هدر نرفت.این یادداشت رو به جای دست مریزاد و ازین قبیل تعارفات بپذیر.
By: پیرمغان on نوامبر 14, 2008
at 5:10 ب.ظ.
خوب وقتی سنگ ها هم عاشق میشند…چه دلیلی داره ارزو کنیم سنگ باشیم؟
By: محدثه on نوامبر 14, 2008
at 7:15 ب.ظ.
By: محدثه on نوامبر 14, 2008
at 7:16 ب.ظ.
سلام
منم با نظر بالائی موافقم
شعر زیبای کوچ را خواندم و لذت بردم
با مطلبی در مورد جام جهان نما بروزم ممنون میشم نقد نظرتان را ببینم
By: حالگیر on نوامبر 14, 2008
at 8:44 ب.ظ.
خیلی جالب بود و تازه شاعرهم می گه … خوش به حالت تکه سنگ که نداری دل تنگ
حسودیم می شه به تو …بی صدائی و یه رنگ و… بقیه اش هم حتما خودتون می دونید.
By: مزنا on نوامبر 14, 2008
at 10:00 ب.ظ.
سلام استاد
خیلی زیبا مینوسید ، زیباتر توصیف میکنید و زیباترین نتیجه را میگیرید.
امیدوارم کتابتان در ایران هم تجدید چاپ شود.
متاسفانه فامیل و آشنایان من در آلمان خیلی گرفتار درآمد هستند و
از لذت خواندن کتاب محروم میباشند.
اگر امکان دارد در سوئد یا نروژ آدرس شهر و کتابفروشی را لطف بفرمایید.
شاد وپاینده باشید
By: سهراب گل هاشم on نوامبر 14, 2008
at 11:22 ب.ظ.
سلام
ممنون از آمدن و گذاشتن لینک مطلب جالب. قسمت دوم «کدها» به ارغوان آمد. سری بزنید.
By: پروانی on نوامبر 16, 2008
at 8:49 ق.ظ.
«کاشکی سنگ بودم»
…
سلام خدمت استاد و پدر مهربون
واقعیتشو بخواهین این همیشه یکی از بزرگترین آرزوهای من بوده…
زیبا بود مثل همیشه سرشار از نکته و پند
…
راستی ممنونم بابت سنجاق اسمم به پیوندهای این وب زیبا
ولی استاد من چلچراغی نیستم
سلامت و شادابی شما بزرگترین آرزوی فرزندان و دوستان شماست
بعد از مدتها نوشته ای در کلبه ی مجازی من جای گرفته ، خوشحال میشم میزبان لحظه ی شما باشه
By: آدیش on نوامبر 16, 2008
at 2:23 ب.ظ.
By: محدثه on نوامبر 16, 2008
at 9:58 ب.ظ.
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران…
By: حمید کارگر on نوامبر 17, 2008
at 11:08 ق.ظ.
سلام
من از ایران وب شما را می بینم
نکته ی جالبی بود چقدر از ایران امروز باخبر هستید؟
By: نیایش on نوامبر 17, 2008
at 1:49 ب.ظ.
سلام
می دونم خیلی وقته به شما سر نزدم و الان هم سرزده اومدم
چون اوضاع خوبی نداشتم
اومدم بگم هنوز یادتون هستم و دوباره آپ کردم اما متفاوت
دلم گرفته شدید هم گرفته
By: میرزای ایرانی on نوامبر 17, 2008
at 2:54 ب.ظ.
بله…. بله….بله….کاملا درسته.
By: سینا on نوامبر 17, 2008
at 5:00 ب.ظ.
سلام استاد
منو ببخشید که دقت لازم را در درک معنی پیام شما نداشتم
به هر صورت با راهنمایی شما امکان تهیه کتاب سهل شد.
همانطور که مستحضرید جلد اول کتاب من با نام گاه گاهی زندگی شوخی نیست
در فوریه 2007 در ایران به چاپ رسیدو هم اکنون جلد دوم آماده شده است
متاسفانه برای نام آن در تردید و دودلی بوده و همینطور از اساتید و صاحب نظران
از جمله شما درخواست راهنمایی کرده ام.
نامهای انتخابی تا کنون:
کودتای کلمات
بعضی از نگاه ها صدای شیرینی دارد
زبان سکوت
دلم برای آدمهای گرسنه کباب است
بازی با کلمات در ذهنی زیبا
از پائین به بالا اینطوری نگاه کن
نام کتاب قبلی با درج جلد دوم
متاسفانه نتونستم با هیچ کدام کنار بیام
لطفا راهنمایی فرمایید
By: سهراب گل هاشم on نوامبر 17, 2008
at 8:24 ب.ظ.