این ارابه چندین هزار ساله را ،
زمانی شیر،
زمانی خورشید،
زمانی عقاب،
زمانی شتر،
زمانی ستاره ،
زمانی …
زمانی داس و چکش به دستان
در زمانی و مکانی، به نامی ،
سرکشانه می کشند.
ما در این ارابه،
زمانی چرخی،
زمان دگر،چرخی پوسیده،
زمانی باری،
زمان دگر ، بار زیادی،
به دور انداخته می شویم
فراموش می شویم،
با باری و چرخی دیگر جایگزین می شویم ،
خیال می کردیم،
نقشی داریم ،هستیم،
نمی‌دانستیم،
بازیچه‌ای هستیم !! 19 امرداد 1387 ــ 2008-08-09 بروکسل
نوشته شده در شعر
من انسانی آزاد شده از یک فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی هستم . برای به دست آوردن این آزادی با خودم جنگیده ام و هنوز می جنگم . من دیگر خودم را بنده و غلام و چاکر و نوکر و خاک پای کسی معرفی نمی کنم . کسی را هم جناب عالی نمی خوانم ، به عرض کسی نمی رسانم . برای من پزشک در مطب یا بیمارستان آقا یا خانم دکتر است، استاد در دانشگاه، خارج از آن جا خانم یا آقای ...هستند. در نبرد با چاپلوسی ، دروغ ، حسادت ، ضعیف کشی ، مرده پرستی ، عدم اعتماد به خود و قبول سرنوشت که همگی زاده فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی است ، پیروز شده ام . و میدانم لحظه ای غفلت؛ آنها بر من چیره می شوند. از شما خواهش می کنم مرا در نبرد با این فرهنگ پوسیده چندهزار ساله یاری دهید. «ابوالفضل اردوخانی»
پاسخ به آدیس؛ مهربانم ، هرچه کوشش کردم نتوانستم به وبسایت تو راهی یابم. در مورد پرسش تو ! بسیار خوشحال می شوم از اینکه می خواهی مرا به پیوندهای خودت بیافزایی. شادو تندرست باشی
By: اردوخانی شوخی و جدی on اوت 10, 2008
at 9:25 ق.ظ.
سلام استاد شاید بهتر باشد در شعرتان بگوییدنمی دانستیم بازیچه ای بی اختیار هستیم.
مشتاق دانستن نظر شما در مورد داستان » ارثیه مادری » هستم .
پاینده باشید.
By: سردار on اوت 10, 2008
at 1:35 ب.ظ.
درسته. مهره ی شطرنج از خودش اختیار نداره ولی می تونه طرف روبرو رو مات کنه یا بهش ببازه. بستگی به بازیه صاحبش داره. اگه بخایم مهره نباشیم باید از اون صفحه ی 8×8 بیرون بیایم و قوانین رو فراموش کنیم. بریم بالا تر. قوانین یعنی بازی و پیشروی در این مسیر یعنی بازیچه شدن.
حقیقتا» تو توضیخ نظزم کم آوردم. چه طور بگم!!؟؟ منظورم این نیست که تو هرج و مرج زندگی کنبم. ای بابا چه طور بگم. قاطی کردم. یه منظور دیگه دارم ولی حرفم دو پهلو میشه.
اصلا هیچی!!!!!!! خیلی قشنگ بود. کوتاه و پر معنی.
ببخشید منو گیج شدم.
By: سینا on اوت 10, 2008
at 8:48 ب.ظ.
سلام
وحقیقتی است تلخ وبد مزه که کام تلخ ما را تلخ تر کرده
By: جهانگرد on اوت 11, 2008
at 8:27 ق.ظ.
سلام و درود سبزم رو پذیرا باشید!
ممنونم از حضور ارزشمن و نظر شریفتون
خوشحالم که بهم اجازه لینک رو دادید
من با افتخار و آزادی تمام وب ارزشمند شما رو لینک میکنم
آرزومند پیروزی و سلامتی شما
دوست کوچک شما در ایران
By: آدیش on اوت 11, 2008
at 11:54 ب.ظ.
Parande Labe Tonge Mahi Neshaste Bood… Va Be Mahi Niga Mikard Va Migoft:Saghfe Ghafaset Shekaste Chera Parvaz Nemikoni
سلام
آپم و منتظر نقد و نظر ارزشمند شما
ممنون .
By: معشوق همینجاست on اوت 14, 2008
at 11:55 ق.ظ.
سلام خوبی
آپیدم ومنتظر نیم نگاهی هرچند گذرا .زود بیا
By: غروب on اوت 14, 2008
at 9:33 ب.ظ.
سلام و درود بر شما!
با داستان » زندگی کاغذی » به روزم
By: آدیش on اوت 15, 2008
at 9:11 ب.ظ.
دوست فرهیخته من اردوخانی گرامی بدرود
با قصه تلخی ازفرهنگ تجاوز منیشان آپم و منتظر دیدار نازنین تان
موفق باشید
By: باچه آزره on اوت 18, 2008
at 7:44 ق.ظ.
کوير اگر چه عزم آبي‌شدن نداشت …
ولي باريد، باريدن گرفت….
کوير اين‌بار باراني نشد …باريد
باريد آن‌جا
که زمين روزي‌خور سراب بود و بس…
دريغ………
….اگر من ذره‌اي عشق مي‌دانستم
By: شمع روشن on اوت 18, 2008
at 11:05 ب.ظ.
سلام.
معبودم مرا آموخت عشق‌ورزيدن
عشق مرا آموخت ايثار شدن
چون به ورطه ايثار رسيدم
نديدم جز شعشعه فنا دميدن
…………………………
قلبم را به روي تماميت مهر و عاطفه گشوده‌ام
……………………………
حرف دلت لطيف و قلمت زيباست
آنچه بيافريدي دلنشين و دلآراست
By: آشنا دبير سايت سازمان دانش‌آموزي ناحيه ي on اوت 18, 2008
at 11:05 ب.ظ.