من از پرده ها بیزارم
آنها را پس می زنم
پاره می کنم
پنجره را باز می کنم
روانم را عریان می کنم
تا هسایه ها و رهگذاران ببینید
تمامی درونم را
که چگونه عاشقانه می نگرم
همسایه ها ، پرده ها را پس زنید
پنجره ها را باز کنید
رهگذران ، سر برگردانید
با لبخندی ، در دل بگوئید
دیوانه است، دیوانه!
من از پرده ها بیزارم
حتی پرده های حریر
نوشته شده در شعر
من انسانی آزاد شده از یک فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی هستم . برای به دست آوردن این آزادی با خودم جنگیده ام و هنوز می جنگم . من دیگر خودم را بنده و غلام و چاکر و نوکر و خاک پای کسی معرفی نمی کنم . کسی را هم جناب عالی نمی خوانم ، به عرض کسی نمی رسانم . برای من پزشک در مطب یا بیمارستان آقا یا خانم دکتر است، استاد در دانشگاه، خارج از آن جا خانم یا آقای ...هستند. در نبرد با چاپلوسی ، دروغ ، حسادت ، ضعیف کشی ، مرده پرستی ، عدم اعتماد به خود و قبول سرنوشت که همگی زاده فرهنگ ارباب رعیتی و استبدادی است ، پیروز شده ام . و میدانم لحظه ای غفلت؛ آنها بر من چیره می شوند. از شما خواهش می کنم مرا در نبرد با این فرهنگ پوسیده چندهزار ساله یاری دهید. «ابوالفضل اردوخانی»
جناب اردو خانی آرزوی موفقیت براتون دارم در ضمن شعر زیبایی بود
By: آبتین on نوامبر 25, 2007
at 4:20 ب.ظ.
سلام شعر قشنگي بود
ترجمه اش مي كنم و ميذارم رو وب
اشكالي كه نداره؟
By: مریم on نوامبر 25, 2007
at 6:55 ب.ظ.
سلام
ممنونم از حضور جديتون با شوخي هاي دلنشينتون
آپ زيبايي داشتين
جلوی چشمانم تخته سیاهی ست
گچ …
تخته پاک کن…
گچ را بر می دارم و خواهم نوشت
زندگی…
انشایم شروع شد
می نویسم ، می نویسم ، می نویسم
…پر شد
پاک می کنم
ناگفته ها بسیار…
می نویسم ، می نویسم ، می نویسم
… پر شد
پاک می کنم
ناگفته ها بسیار…
می نویسم ، می نویسم ، می نویسم
…پر شد
خسته شدم
پاک می کنم…
می نویسم ، مرگ!..
نگاه می کنم
زیر مرگ جای نوشته هایم باقی ست
کاش چیزهای بهتری می نوشتم
حیف دیر است
دیگر ایوانم آبی ست
By: وحيده on نوامبر 25, 2007
at 7:57 ب.ظ.
پرده ها همیشه مانع بصیرتند
By: شبنم on نوامبر 26, 2007
at 4:10 ق.ظ.
By: سیامک on دسامبر 2, 2007
at 11:32 ب.ظ.