شوخی و جدی

مبارزه با گرسنگی در جهان، به ویژه آفریقا

یکی از مسائل مهم سران  و اندیشمندان بشر دوست کشورهای صنعتی مبارزه با گرسنگی در کشورهای فقیر است.

چون من هم یکی از این اندیشمندان هستم، از اینکه می بینم هر سال ملیون ها بشر از گزسنگی می میرند خواب ندارم. (بین خودمان باشد علت بی خوابی من از پر خوری در شب است)

بعد از سالها اندیشه و پر خوری و شب نخوابیدن به این نتیجه رسیدم که فرستادن مواد غذایی مانند گندم ، ذرت ، برنج  و روغن، کوفت و زهر مار، هیچ گونه کمکی به مردم این کشورها نمی کند.

الف ــ اینکه کشورهای فقیر آسیاب برای آردکردن این مواد ،و آتش برای پختن آن ندارند،.

ب ــ قسمت زیادی از این مواد در بندرها ی دور دست می ماند و می پوسد و خوراک موشها و چرندگان و پرندگان می شود ، مقدار کمی از آن هم که با هواپیما بر سر این مردم بیچاره می ریزند کیسه ها بر سر مردم میافتند ، این بیچاره ها زیر آن له می شوند، و اگر هم به به زمین بیافتند با خاک مخلوط می گردد و آن هم دیگر قابل خوردن نیست

پ ــ این مواد غذایی ما زاد محصولات کشاورزان کشورهای صنعتی است ، که دولتها برای کمک به آنها و پایین نیامدن قیمت ها ، در نتیجه بیکاری عده زیادی از کشاورزان از آنها به قیمت زیاد می خرند

ت ــ اگر یک  بودجه صد ملیون دلاری را در نظر بگیریم ، نود ملیون دلار هزینه انسان های بشر دوست ، دلال ها ،او ،ن ج . (اورگانیسازیسون نو گوردمانتال ) تشکیلات غیر دولتی می گردد.

ث ــ سران کشورهای صنعتی با رفتن به این کشورها ، و عکس گرفتن با یک کیسه بردوش میان مردم در حال مرگ  می خواهند به مردم دنیا ، به ویژه به ملت خودشان نشان دهند که چقدر انسان دوست هستند، و در انتخابات بعدی بتوانند رای بیاورند.

خوانندگان ارجمند چرندیات من: اگر جای این دانشمند، اندیشمند،پژهشگر انسان دوست بودید چه می کردید. نمیدانم ، ولی من خواب ندارم ، به  دلیلی که گفته شد . می نشینم ، گاهی  میایستم و راه میروم ، گاهی هم رانندگی می کنم، و به این مسئله مهم بشری میاندیشم. پس از سالها اندیشه و تفکر ،  پژهش و تحقیق به این نتجه رسیدم که باید چاره دیگری برای این ملت های فقیر که هر سال ملیونها از گرسنگی می میرند کرد . ( اکنون هم که با غمی اندوه به کار نوشتن این مقاله علمی و دانشی هستم  برای آرامش بخشیدن به وجدانم مشغول خوردن کشمش سبز می باشم)

این ملتها با وضع اسفناکی از گرسنگی  در مدتی طولانی می میرند، ولی قبل از مردن چند تا بچه درست می کنند که تا آن ها هم از گرسنگی بمیرند ، و پدر و مادر مهربان خود را فراموش نکنند. اگر از آنها بپرسید ، شما که خودتان از گرسنگی می میرید چرا بچه درست می کنید، جواب می دهند فضولی به شما نیامده در روابط خصوصی ما دخالت نکنید. حق هم با آنها است.

من فکر کرده ام اگر به جای این همه غذا ( کثافت ) که روی سر آنها می ریزیم، صفحه های تلویزیونی(مونیتور) ده متر در بیست متر در بین این آدمهای گرسنه بگذاریم ، و فیلم ها ی  خنده داره هندی ، ایرانی ، عربی ، فرانسوی ، آمریکایی ، چینی ، ژاپونی و …  نشان بدهیم .فیلم کهنه کارتون هم خوب است . این چنین آنها به جای مردن دراز مدت از گرسنگی همراه با غم ودرد، در کوتاه مدت خوشحال و خندان از این دنیا می روند. و ما خدمت بزرگی به قسمتی از بشری ات کرده ایم. ( البته قسمتی)

ولی این ابتکار من  سبب بی کاری  کشاورزان کشورهای صنعتی با ما زاد تولید اشان می گردد. و همچنین بی کاری برای  دلال های ملیونر و هزاران کارکنان ، او ،ن ،ج .  در پایان  ممکن است با بالا رفتن بیکاری در کشورهای صنعتی جنگ جهانی دیگری بین خودشان آغاز گردد که ما هم مانند همیشه سهمی از این نعمت خواهیم برد.

هرچند برای یافتن راه مبارزه با گرسنگی به خودمی بالم ، ولی در حل مسئله بیکاری در کشورهای صنعتی درمانده ام . به زودی از سران کشورهای پیشرفته دیدن می کنم ، و با آنها در این مورد گفتگو خواهم نمود ، و نتیجه آن را به گوش شنوای شما هموطنان می رسانم. اگر شما هم چاره این مشکل را می دانید مرا یاری دهید. پیشا پیش از شما سپاسگذارم

مبارزه با گرسنگی در جهان، به ویژه آفریقا

یکی از مسائل مهم سران  و اندیشمندان بشر دوست کشورهای صنعتی مبارزه با گرسنگی در کشورهای فقیر است.

چون من هم یکی از این اندیشمندان هستم، از اینکه می بینم هر سال ملیون ها بشر از گزسنگی می میرند خواب ندارم. (بین خودمان باشد علت بی خوابی من از پر خوری در شب است)

بعد از سالها اندیشه و پر خوری و شب نخوابیدن به این نتیجه رسیدم که فرستادن مواد غذایی مانند گندم ، ذرت ، برنج  و روغن، کوفت و زهر مار، هیچ گونه کمکی به مردم این کشورها نمی کند.

الف ــ اینکه کشورهای فقیر آسیاب برای آردکردن این مواد ،و آتش برای پختن آن ندارند،.

ب ــ قسمت زیادی از این مواد در بندرها ی دور دست می ماند و می پوسد و خوراک موشها و چرندگان و پرندگان می شود ، مقدار کمی از آن هم که با هواپیما بر سر این مردم بیچاره می ریزند کیسه ها بر سر مردم میافتند ، این بیچاره ها زیر آن له می شوند، و اگر هم به به زمین بیافتند با خاک مخلوط می گردد و آن هم دیگر قابل خوردن

 

 نیست.